پژوهشگران می‌گویند نوزادان گریان با روشی جالب آرام می‌گیرند و به خواب فرو می‌روند. این روش تنها ۱۰ دقیقه از وقت والدین را می‌گیرد، اما اثربخش‌تر از روش‌های دیگر است.

به گزارش راوی امروز، افرادی که تجربه‌ی به دنیا آوردن فرزند دارند به‌خوبی می‌دانند حتی آرام کردن کودکانِ گریان بسیار مشکل است، چه برسد به خواباندن آن‌ها. بااین‌حال آن‌طور که ساینس‌آلرت می‌نویسد، مطالعه‌ی کوچک جدیدی به روشی جالب برای آرام کردن کودکان اشاره می‌کند، روشی که ممکن است اثربخش‌تر از سایر روش‌ها باشد.

براساس مطالعه‌ی جدید،‌ اگر به‌دنبال آرام کردن نوزادان گریان هستید احتمالاً بهتر است درحالی‌که نوزاد را بغل گرفته‌اید ننشینید، چون این کار در اغلب مواقع ضربان قلب نوزاد را بالا می‌برد و باعث می‌شود که بیشتر گریه کند. والدین بهتر است کودک خود را در آغوش بگیرند و شروع به راه رفتن کنند. پژوهشگران می‌گویند با این استراتژی می‌توان در اغلب مواقع ضربان قلب کودک را پایین آورد و به او برای خوابیدن کمک کرد.

پژوهشگران می‌گویند تقریباً نیمی از مادرانی که در مطالعه‌ی جدید شرکت کردند، پس از تنها پنج دقیقه قدم زدن با کودکِ گریان خود توانستند آن‌ها را بخوابانند. در بخشی از مقاله‌ی علمی پژوهشگران آمده است: «نوزادان گریان در صورتی که به مدت پنج دقیقه در آغوش نگه داشته شوند یا فرد قدم بزند، آرام می‌شوند و به خوابیدن تمایل پیدا می‌کنند. این گفته حتی در طول روز که نوزادان معمولاً بیدار هستند برقرار است.»

پس از خواباندن کودک، مرحله‌ی مهم بعدی قرار دادن او در رخت خواب است. والدین به‌خوبی می‌دانند که قرار دادن کودک در رخت خواب بدون بیدار کردن او، ساده نیست. در اغلب مواقع، نوزاد پس از کج شدن سرش به پشت از خواب بیدار می‌شود و فرد باید از نو برای خواباندن کودکش تلاش کند.

پژوهشگران می‌گویند آن دسته از شرکت‌کنندگان که پس از قدم زدن با کودک پنج دقیقه‌ی دیگر نیز منتظر ماندند و به‌هنگام درآغوش‌گرفتن او نشستند، شانس بیشتری برای بیدار نشدن فرزندشان داشتند. حتی لمسی ظریف و بسته شدن در نیز باعث نشد کودکان این دسته از شرکت‌کنندگان از خواب بیدار شوند. از بین ۱۳ کودکِ گریان که خواب‌شان برد و همچنان به خواب خود ادامه دادند، ۹ نفر با استفاده از روش موردبحث به خواب فرو رفتند.

پژوهشگران می‌گویند: «برای نگه‌داری ایمن کودک، فرد باید به روشی راحت بدن کودک را به بدن خود بچسباند و حواسش به سرِ کودک باشد. پیاده‌روی پنج دقیقه‌ای باید در مسیری صاف و بدون مانع و با سرعتی ثابت انجام بگیرد، ترجیحاً بدون توقف یا چرخش ناگهانی.» پنج دقیقه‌ی دیگر از وقت خود را به کودک اختصاص دهید تا احتمال بیدار نشدنش پس از قرار گرفتن در رخت خواب افزایش پیدا کند.

مشخصاً هر کودک با کودک دیگر فرق دارد، بااین‌حال به‌نظر می‌رسد به‌طور کلی قدم زدن باعث آرام شدن کودکان می‌شود. مطالعات دیگری نشان می‌دهد کودک انسان و فرزندان دیگر پستانداران در زمانی که توسط مادرشان حمل می‌شوند آرامش پیدا می‌کنند. دانشمندان از این پدیده به‌عنوان «پاسخ ترابردی» یاد می‌کنند.

دانشمندان می‌گویند حرکتی آرام در موش‌ها، ازطریق فعال کردن سیستم دهلیزی (نوعی سیستم حسی که اطلاعاتی درباره‌ی حرکت و موقعیت سر ارائه می‌دهد) باعث تقویت خواب می‌شود. نویسندگان مقاله‌ی علمی جدید معتقدند که در انسان نیز پدیده‌ی مشابهی وجود دارد. یک آزمایش در قالب مطالعه‌ی جدید نشان داد حرکت آرام گهواره اثری مشابه نگه‌داشتن کودک به هنگام قدم زدن دارد.

در نظر داشته باشید مطالعه‌ی اخیر روی گروه کوچکی از نوزادان انجام شد، بنابراین برای اظهارنظر قطعی باید مطالعات بیشتری انجام بگیرد. مورد مهم دیگر این است که مطالعه روی مادران تمرکز داشت و یک‌سری متغیرها در آن دخیل بود.

با همه‌ی این‌ها یافته‌ی مطالعه نشان می‌دهد حرکت کردن تا حد زیادی روی آرام شدن فرزندان گریان اثر می‌گذارد. پژوهشگران می‌گویند وقتی کودکان در حال گریه نبودند، قدم زدن با آن‌ها اثر خواب‌آور را نشان نداد. به گفته‌ی پژوهشگران، دلیل آن این است که کودکان گریان خسته‌تر از کودکان غیرگریان هستند. همین موضوع باعث می‌شود کودکان گریان بیشتر مستعد خوابیدن باشند.

نتایج این مطالعه در مجله‌ی Current Biology منتشر شده است.

نسخه چاپی خبر