افراد جوانتر نسبت به افراد مسن، متمایل به برقراری تماس عاطفی بیشتری هستند.

به گزارش راوی امروز، در مجموع، این تحقیق نشان می ‌دهد که عوامل فرهنگی تأثیر زیادی بر در آغوش گرفتن یا اجتناب از آن دارند. با این حال، عوامل فردی نیز نقش مهمی در این رفتار دارند که تنها با ادغام هر دو عامل می توان به درستی شخصی را در آغوش گرفت. آغوش‌ های پنج‌ ثانیه‌ ای و ۱۰ ثانیه ‌ای هر دو خوشایند تر از در آغوش‌ گرفتن های یک ‌ثانیه ‌ای هستند. بنابراین، در آغوش گرفتن بهینه باید حداقل پنج ثانیه طول بکشد.

در طول همه ‌گیری کرونا و قرنطینه ‌ها و محدودیت ‌های مرتبط، یکی از چیزهایی که بسیاری از مردم بیش از همه از دست دادند، در آغوش گرفتن عزیزانشان بود. مطالعات جدید به بررسی جالب ترین بینش های جدید در مورد در آغوش گرفتن اشاره می کند.یک مطالعه جدید توسط آلجوشا درایزوئرنر (Aljoscha Dreisoerner) پژوهشگر دانشگاه گوته در فرانکفورت آلمان، بر روی اثرات مثبت در آغوش گرفتن بر استرس متمرکز شده است.
جالب اینجاست که دانشمندان نه تنها بررسی کردند که چگونه در آغوش گرفتن توسط افراد دیگر می‌ تواند استرس را کاهش دهد، بلکه همچنین بررسی کردند که در آغوش گرفتن خودمان نیز تأثیر مثبتی بر کاهش و مدیریت استرس دارد. دانشمندان بر روی ۱۵۹ داوطلب با استفاده از تست استرس اجتماعی تریر (TSST)، یک روش استاندارد القاء استرس که در آن افراد با درخواست از آنها برای انجام یک مصاحبه شغلی جعلی استرس می گیرند، تحقیق کردند.
نتایج به وضوح نشان داد که داوطلبان در هر دو حالت در آغوش گرفتن و بغل کردن خود سطوح کورتیزول کمتری نسبت به افراد در شرایط کنترل نشان دادند. بنابراین، در آغوش گرفتن توسط دیگران و همچنین در آغوش گرفتن خود، اثرات منفی استرس را کاهش می دهد. 
مدت زمان در آغوش گرفتن
اکثر مردم موافقند که در آغوش گرفتن تأثیر مثبتی بر خلق و خوی دارد و احساس بهتری خواهیم داشت. یک پژوهش جدید توسط آنا ال. دوئرن (Anna L. Dueren) از دپارتمان روانشناسی دانشگاه لندن روی این سوال متمرکز شد که چه چیزی بر تأثیر در آغوش گرفتن بر خلق و خوی تأثیر می گذارد.
نتایج مطالعات نشان داد که آغوش‌ های پنج‌ ثانیه‌ ای و ۱۰ ثانیه ‌ای هر دو خوشایند تر از در آغوش‌ گرفتن های یک ‌ثانیه ‌ای هستند. بنابراین، در آغوش گرفتن بهینه باید حداقل پنج ثانیه طول بکشد.
در آغوش گرفتن و افزایش سلامتی در افراد مسن
مطالعات اخیر توسط محققی به نام تیا راجرز-جارل (Tia Rogers-Jarrell) از دانشکده حرکت شناسی و علوم سلامت در دانشگاه یورک تورنتو، بر روی تأثیرات مثبت در آغوش گرفتن بر افراد مسن متمرکز شده است پیش از این، در مورد اینکه آیا بغل کردن اثرات روانی متفاوتی در مراحل مختلف زندگی دارد یا خیر، اطلاعات زیادی در دست نبود و محققان کمک مهمی برای درک بهتر نقش در آغوش گرفتن در مراحل مختلف زندگی داشتند.
محققان داده های بیش از ۲۰ هزار فرد ۶۵ ساله یا بیشتر را از نظر سلامت تجزیه و تحلیل کردند. نکته مهم این است که محققان دریافتند آن دسته از افراد مسن‌ تری که در آغوش گرفته می شوند، نسبت به افراد مسن‌ تری که در آغوش گرفته‌ نمی شوند، احتمال سلامتی بیشتری دارند.
فرهنگ بر نحوه در آغوش گرفتن ما تأثیر می گذارد
یک پژوهش بین ‌المللی اخیر که توسط دانشگاه Wroclaw، لهستان انجام شد، بررسی کرد که چه عواملی بر روی در آغوش گرفتن تأثیر می‌ گذارد. محققان داده های بیش از ۱۴ هزار فرد از ۴۵ کشور را تجزیه و تحلیل کردند. نتایج تحقیقات نشان داد که تفاوت‌ های زیادی بین کشورها وجود دارد، به طوری که مردم در کشورهای کمتر محافظه ‌کار و کمتر مذهبی، تماس عاطفی بیشتری از خود نشان می ‌دادند.
علاوه بر این، مردم کشورهای گرم ‌تر تماس عاطفی بیشتری از خود نشان دادند که احتمالاً به دلیل زندگی در یک کشور گرم‌ تر است. گفتنی است که افراد جوانتر نسبت به افراد مسن، متمایل به برقراری تماس عاطفی بیشتری هستند.
در مجموع، این تحقیق نشان می ‌دهد که عوامل فرهنگی تأثیر زیادی بر در آغوش گرفتن یا اجتناب از آن دارند. با این حال، عوامل فردی نیز نقش مهمی در این رفتار دارند که تنها با ادغام هر دو عامل می توان به درستی شخصی را در آغوش گرفت.

نسخه چاپی خبر