مصرف بلندمدت ایبوپروفن می‌تواند به سلول‌های کبد آسیب وارد کند.

به گزارش راوی امروز، «ایبوپروفن برای نخستین بار در سال ۱۹۸۴ وارد بازار شد و به عنوان گزینه ای امن‌تر نسبت به آسپرین مورد توجه قرار گرفت. اما همانند بیشتر داروها، ایبوپروفن نیز می تواند با برخی عوارض جانبی همراه باشد.

ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای کنترل درد و همچنین تب استفاده می شود. اگرچه در صورت مصرف مناسب، ایبوپروفن دارویی بی خطر است، اما مصرف آن به طور منظم می تواند موجب بروز برخی مشکلات سلامت بلند مدت شود.

در ادامه با آن چه به واسطه مصرف روزانه ایبوپروفن در بدن رخ می دهد، بیشتر آشنا می شویم.

ایبوپروفن می تواند درد و التهاب را کاهش دهد

ایبوپروفن با مهار پروستاگلاندین ها، مواد شیمیایی طبیعی که موجب درد و التهاب در بدن می شوند، عمل می کند. ایبوپروفن از نظر واکنش های دارویی خودبخود به عنوان ایمن‌ترین داروی ضد التهاب غیر استروئیدی رتبه بندی شده و ممکن است مصرف آن برای برخی افراد آسان‌تر از آسپرین باشد زیرا برای اثرگذاری به دوز کمتری نیاز است و احتمال کمتری دارد موجب عوارض جانبی مانند تحریک معده شود.

ایبوپروفن ممکن است خطر حلمه قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد

این هشدار درباره داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، مانند ایبوپروفن وجود دارد که استفاده بلند مدت از آنها ممکن است با افزایش خطر رویدادهای ترومبوتیک قلبی‌عروقی مانند حملات قلبی و سکته های مغزی همراه باشد. در همین راستا، مصرف کنندگان باید کمترین دوز لازم از این دارو را برای تسکین درد خود مصرف کنند، مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن متوقف کرده، و اگر نیازمند مصرف دارو برای بیش از یک هفته هستند با پزشک خود مشورت کنند.

ایبوپروفن ممکن است موجب سردرد شود

طعنه آمیز است، اما دارویی که افراد بسیاری برای تسکین سردرد خود از آن استفاده می کنند، در صورت مصرف بیش از حد می تواند خود موجب سردرد شود. در صورت مصرف منظم داروهای مسکن، مانند ایبوپروفن برای بهبود سردرد، قطع مصرف دارو می تواند موجب سردردهای ریباند (بازگشتی) شود.

ایبوپروفن ممکن است فشار خون را افزایش دهد

مصرف منظم ایبوپروفن می تواند فشار خون را اندکی افزایش دهد. به گفته کلینیک مایو، فشار خون بالا اغلب علائمی ندارد. با گذشت زمان، و در صورت عدم درمان، فشار خون بالا می تواند موجب مشکلات سلامت از جمله بیماری قلبی شود.

ایبوپروفن می تواند اثرگذاری داروهای دیگر را تغییر دهد

در صورت مصرف هر دارو یا مکمل دیگر همراه با ایبوپروفن، پزشک خود را از این شرایط آگاه کنید. ایبوپروفن می تواند با بسیاری از گیاهان دارویی و مکمل های بدون نسخه تداخل ایجاد کند. در صورت مصرف همراه با برخی داروهای دیگر، میزان ماده فعال هر یک از داروها می تواند افزایش یافته و به بروز عوارض جانبی بیشتر منجر شده یا کاهش یافته و در نتیجه، اثرگذاری آن کاهش یابد.

ایبوپروفن می تواند موجب اِدِم (ورم) شود

تورم پاها یا بدن یکی از عوارض جانبی قابل توجه مصرف روزانه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است. این تورم به واسطه مایع اضافه محبوس شده در بافت های بدن شکل می گیرد. این یکی از عوارض جانبی شایع مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است و زمانی که مصرف دارو متوقف شود، به طور معمول برطرف می شود.

ایبوپروفن می تواند موجب مشکلات گوارشی شود

مصرف منظم و روزانه ایبوپروفن می تواند پوشش محافظ داخلی معده را تخریب کرده و این بخش را هرچه بیشتر در معرض آسیب قرار دهد. با گذشت زمان، این شرایط ممکن است به گاستریت (التهاب معده) یا مساله ای جدی‌تر مانند زخم معده یا سوراخ شدن این اندام منجر شود که می تواند بسیار دردناک باشد، به خونریزی منجر شده و حتی زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.

ایبوپروفن می تواند موجب آسیب کلیوی شود

هرگز بیش از دوز توصیه شده ایبوپروفن مصرف نکنید زیرا انجام این کار می تواند خطرناک باشد. ایبوپروفن در صورتی که به صورت درست مصرف نشود می تواند به سلول های کلیه آسیب برساند. این آسیب می تواند برای برخی بیماران برگشت ناپذیر باشد و آنها به انجام دیالیز در بلند مدت نیاز داشته باشند.

ایبوپروفن می تواند موجب آسیب کبدی شود

هر چیزی که مصرف می کنید توسط کبد متابولیز می شود. مصرف بلند مدت ایبوپروفن می تواند به سلول های کبد آسیب وارد کند. خوشبختانه کبد می تواند خود را بازسازی کند، اما اگر آسیب مداوم و عود کننده باشد، این شرایط در نهایت به سیروز (التهاب شدید و زخم شدن کبد) منجر خواهد شد.

ایبوپروفن می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد

ایبوپروفن با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) که در مسیر تجمع پلاکت ها درگیر است و این برای کنترل خونریزی و هموستاز اهمیت دارد، عمل می کند. مصرف روزانه و بلند مدت ایبوپروفن ممکن است خطر خونریزی کنترل نشده را افزایش دهد. فراموش نکنید که با پزشک خود درباره هر دارویی که به صورت روزانه مصرف می کنید، صحبت کنید.

منبع: عصر ایران

نسخه چاپی خبر