در این میان و در یک چارچوب ادبیات سیاست‌گذاری باید عنوان شود که معاون اول رئیس‌جمهور «جنگ رسانه‌ای امریکا علیه ایران» را به عنوان یک دستور کار سیاستی دولت پذیرفته و اعلام کرده‌اند. اما سوال مهم این است که آیا راهکار سیاستی برای مواجهه با این موضوع نیز تدوین شده است ؟

آیا برای مقابله با رقیبی که در تدوین جنگ اقتصادی رسانه ای تبلیغاتی علیه ایران از جمعیت شناسی کشور و توجه به تفاوت فشارهای اقتصادی در جمعیت جوان و پیر تا توجه به تحریم مسافرتی که ازادی حرکت جمعیت شهری و دانشجویان را تحت تاثیر قرار می‌دهد تا عدم منع برخی واردات به منظور تحلیل ذخیره ارزی کشور را مد نظر قرار داشته است حداقل در حوزه رسانه‌ای تبلیغاتی یک آمادگی نسبی در کشور ایجاد شده است؟

واقعیت این است همانگونه که رهبری نظام اخیرا عنوان کرده اند این جنگ رسانه ای بر فضای عمومی کشور تاثیر گذار بوده است. در این چارچوب با توجه به اینکه یکی از دغدغه‌های آقای جهانگیری جنگ رسانه‌ای آمریکا علیه ایران است نکات زیر شاید در این حوزه مفید باشد.

۱- به نظر می‌رسد بسیار ضروری است دولت یک تحلیل دقیق، صادقانه، واقع‌بینانه و فراتر از کلیشه‌های موجود از وضعیت کشور ارائه دهد. این تحلیل باید مبتنی بر شناخت دقیق از دغدغه‌ها، باورها و سوالات و ابهامات مردم باشد.

۲- نتایج یک نظرسنجی ملی که اخیرا به سفارش وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی توسط موسسه  ایسپا انجام شده است نشان می‌دهد که بیش از ۶۲ درصد مردم بر این نظر قائل هستند که ارتباط نزدیک‌تر وزرا و مسئولین با مردم بر آرامش فضای روانی جامعه تاثیر زیاد یا مثبتی دارد. نکته جالب توجه اینکه جامعه روستایی تاثیر این ارتباط را بیش از جامعه شهری ارزیابی کرده است. با این وصف مناسب است با پرهیز از گزاره‌های آمرانه، توصیه‌گرایانه و کلی‌گرایانه، دولتمردان حضور تحلیلی اقناعی و نه حضور خبری تبلیغاتی بین مردم داشته باشند.

۳- باید در حوزه عمومی و رسانه‌ای از ایجاد فضای  دولت علیه دولت پرهیز داشت. صدای واحدِ تحلیلی از دولت باید به گوش برسد. نتایج همان نظرسنجی نشان می‌دهد اکثریت پرسش‌شوندگان در پاسخ به این سوال که مسئول اصلی ایجاد یا تشدید موقعیت کنونی را کدام وزارتخانه یا وزیر می‌دانید اعلام کرده‌اند همه وزرای دولت را مسئول می‌دانند.

۴- از سوی دیگر باید توجه داشت که با اقشار مختلف جامعه که گرایش‌های سیاسی متفاوت دارند و دارای علایق و ارزش‌های متفاوتی هستند باید به ادبیات متفاوت سخن گفت. راب ویلر استاد جامعه‌شناسی داشنگاه استانفورد در این خصوص عنوان می‌کند اگر می‌خواهیم گفت‌وگوهای سیاسی  موفق داشته باشیم و نظر کسی را به موضوعی جلب کنیم باید آن موضوع را به ارزش‌های اخلاقی بنیادی آن فرد یا گروه مرتبط کنیم.

۵- نکته دیگر توجه به کاهش تاثیرگذاری گروه‌های مرجع و پایان یافتن  دوران تریبون مرکزی در گفت‌وگو با جامعه است. دولت برای گفت‌وگو با مردم باید از قابلیت افراد تاثیرگذار بویژه تاثیرگذاران سیاستی (policy influencer) چه در سطح محلی چه در سطح ملی استفاده کند.

نکته آخر اینکه همه این موارد زمانی می‌تواند موثر باشد که مردم باور داشته باشند هزینه تحریم‌ها را مسئولین و مردم با هم تحمل می‌کنند و در تصمیماتی که برای مواجه با این شرایط گرفته می‌شود نظرات آنها نیز شنیده، بررسی و توجه می‌شود. معاون اول رئیس‌جمهور در همین سخنان خود اشاره کرده‌اند که «تحریم‌ها اثر زیادی داشته است». باید به راهکارها، اقدامات و تصمیماتی اندیشید که این باور را در مردم پدید آورد که اثر تحریم‌ها را همه با هم تحمل می‌کنند.

* روزبه کردونی

رئیس مرکز اطلاع‌رسانی وزرات رفاه