«حمیدرضا هداوندی» نایب‌رئیس شورای اسلامی شهر شریف‌آباد در سلسله مطالبی به حقوق شهروندی پرداخته و در این قسمت، درباره «شهر دوستدار کودک» نوشته که بخش اول است و به کالبدشکافی کلیات این موضوع از جوانب مختلف پرداخته است.

به گزارش راوی امروز، حمیدرضا هداوند که سال‎ها سابقه فعالیت در شهرداری ورامین و شورای شهر شریف‎آباد را دارد، در پانزدهمین مطلبش نوشته است:

«نمایندگان شماری از کشورهای جهان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۸۹ میلادی، پیمان «حقوق کودک» را امضا کردند و متعهد شدند برای تصویب و اجرای مفاد پیمان در کشورهای خود، تلاش لازم را به‎عمل آورند.

این عهدنامه به نام «کنوانسیون حقوق کودک» شناخته می‌شود و در ماده یک این کنوانسیون آمده است که «منظور از کودک، افراد انسانی زیر ۱۸ سال است، مگر این‎که طبق قانون قابل اجرا در مورد کودک، کم‎تر از سن بلوغ باشد».

اوایل اسفند ۱۳۷۲ نیز مجلس شورای اسلامی اجازه ملحق شدن ایران به «کنوانسیون حقوق کودک» را تصویب کرد که برابر بند یک ماده ۳۱ این عهدنامه «حکومت‌ها حق کودک را برای داشتن بازی، سرگرمی، وقت آسایش و استراحت به رسمیت می‌شناسند و کودک می‌تواند به‌طور فعال و آزادانه در امور فرهنگی و هنری در خور سنی خود، شرکت کند».

همچنین در بند ۲ این ماده از «عهدنامه حقوق کودک» آمده است: «حکومت‌ها به حق کودک برای فعالیت‌های هنری و فرهنگی توجه دارند و با اقدام‌های خود، آن را پشتیبانی می‌کنند و امکانات مناسب را برای انجام فعالیت‌های فرهنگی- هنری و همچنین اوقات فراغت و سرگرمی کودک فراهم می‌کنند».

شورای‌عالی استان‌های ایران نیز در سال ۱۳۷۹ به موجب ماده واحده‌ای، به شوراهای اسلامی شهرها پیشنهاد کرد که شهرداری‌ها را در زمینه تحقق شهر دوستدار کودک به انجام اقدام‎هایی موظف کنند.

در این پیشنهاد عنوان شد که این طرح در بخش شهرسازی و معماری با پیگیری، تدوین و تصویب قوانین لازم از سوی دستگاه‌های مختلف برای تأمین فضای مناسب بازی کودکان در مجتمع‌های مسکونی نوساز یا در حال ساخت دنبال شود.

در این پیشنهاد آمد که تنظیم قوانین رعایت استانداردهای کاهش خطر و حوادث در مجتمع‌های مسکونی، طراحی خیابان‌ها، پیاده‌روها و پل‌ها به نحوی که برای عبور کودکان و وسایل حمل و نقل کودک مناسب باشد نیز پیش‌بینی شود.

عمده‌ترین وظیفه‌ «یونیسف»( صندوق کودکان سازمان ملل متحد) که به‎عنوان یک مرجع بر اجرای طرح «شهر دوستدار کودک» در سراسر جهان نظارت می‌کند، ارتقا و حفاظت از حقوق کودکان است تا حقوق آن‎ها پایمال نشود.

«یونیسف» شاخص‌هایی را برای اجرای این طرح مطرح کرده که بر طبق آن، تأمین حقوق کودکان، مبتنی بر یک حاکمیت محلی با پارک‌های موضوعی، به کودکان اجازه می‌دهد که عقایدشان را آزادانه بگویند و حتی تصمیم‎گیری‌ کنند.

مراقبت‌های بهداشتی کودکان، مسئله مهم دیگری است؛ به این صورت که دولت‌ها باید امکانات بهداشتی از قبیل آب سالم و سرپناه مناسب برای زندگی کودکان را فراهم کنند.

محافظت کودکان از خشونت و سوءاستفاده نیز از دیگر ویژگی‌های این طرح است؛‌ باید به کودکان برای دیدار و بازی با دوستانشان اجازه داده شود و آن‎ها در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی شهر مشارکت داشته باشند». 

ادامه دارد…

نسخه چاپی خبر