به گزارش راوی امروز، اشتغال و ضرورت ترویج و بها دادن به آن، نوعی خیر جمعی و اجتماعی است که جزء مهمترین دغدغه های حاکمیتی نظام جمهوری اسلامی می باشد و بر مبنای آن ساختارهای متفاوتی در کشور شکل گرفته است.

زمینه سازی برای اشتغال نسل جوان از رسالت های تکلیفی و ابداعی همه دولت های پس از انقلاب اسلامی بوده و است که ضرورت دارد توجه بیشتری با توجه با جمعیت کشور و میانگین سنی آن، به این مقوله گردد.

اسلام به عنوان آخرین و کاملترین دین الهی هم  توجه بسیار ویژه ای را به مقوله اشتغال قائل شده است که این نشان از جامع بودن دین مبین و ضرورت توجه به مسئله شغل و کار و همچنین فعالیت اقتصادی است که در سایه آن می توان احکام الهی را بهتر دریافت کرد، به دیگران بازگو نمود و انتقال داد.

اشتغال، نوعی سرمایه گذاری اجتماعی است که نقش صیانت از جامعه را به عهده دارد پس می طلبد خیران ارزشمند و دلسوز با دقت نظر افزون تری در این حوزه ورود نموده و با دید پایدار و مانایی درآن وقوف نمایند.

یکی از کارکردهای سازمان بهزیستی به عنوان تنها نهاد حمایتی بخش دولتی کشور، اشتغال جامعه هدف آن است که ابتدا ذکر این نکته بسیار مشهود و ضروری است

ادامه از صفحه یک: که برنامه ریزی، سیاستگذاری و تسهیلگری اشتغال وظیفه بهزیستی است، نه ایجاد اشتغال آن در همه ابعاد خودش که این  مهم در قانون طبق ضوابط، وظیفه سایر دستگاه های اجرایی است؛ پس می بایست تلاش کرد و تفکر اشتباه تولید شغل توسط بهزیستی را تغییر داد که البته و متأسفانه اخیرا در قانون بودجه سالیانه و همچنین توسعه ششم، ایجاد تعدادی فرصت شغلی به عهده این نهاد حمایتی گذارده شده است.

اشتغال، محور اصلی توانمند سازی معلولان ونیازمندان است و یک معلول وعضو خانواده بهزیستی فقط از راه کسب درآمد پایدار و باثبات است که می تواند توانمند شده و قادر است خود را به تنهایی در جامعه اداره نماید.

مهمترین عامل خروج یک معلول و یا یک فرد عضو خانواده بهزیستی از چرخه حمایت، اشتغال است که می طلبد دستگاه های اجرایی به وظایف  و رسالت های قانونی خود عمل نموده و در تلطیف فضای روانی جامعه کوشش نمایند وبهزیستی وافراد تحت حمایت آن رایاری کنند.

پرداخت سهم بیمه کار، خویش فرمایی، یارانه ارتقای کارایی و اعطای تسهیلات و در کنار همه این ها، ارائه آموزش های رایگان مهارت و آموزش آن، برای جامعه هدف در زمینه های مختلف، بهترین مشوق های سازمان بهزیستی برای تسهیلگری اشتغال در این تشکیلات است.

شناخت و تنوع مشاغل و همچنین دسته بندی آن ها بر اساس نوع معلولیت ها و سبک زندگی جامعه هدف یکی از مهمترین برنامه های بهزیستی است که به کمک دستگاه های اجرایی تخصصی ایجاد اشتغال می تواند کمک شایان و بهینه ای را به توسعه و ترویج اشتغال و کاریایی صورت دهد که درآمدها نیز در آن تضمین  می شود.

اگر همه دستگاه های اجرایی به وظایف ذاتی و آنچه قانون های مختلف اداری برای آن ها نگاشته اند عمل کنند، قطعاً  ویقینا بهزیستی می تواند در جهت توانمند سازی جامعه هدف خود بهترین نقش را ایفا کرده و بر اساس توانمندی معلولان، بهبود یافتگان و زنان سرپرست خانوار، فعالیت های اقتصادی مناسب و متناسبی را برنامه ریزی و اجرا کند که در پی آن خروج از چرخه حمایت و خود کفا شدن این افراد را در پی خواهد داشت.

به هر میزان و هر اندازه ، تعداد اعضای خانواده هایی چون بهزیستی و کمیته امداد کاهش یابد، این بدان معنا است که سیاست های فقرزدایی و توانمند سازی در این نوع نهادها و ارگانها موفق بوده و نظام در مهار فقر و پویا سازی جامعه موفق و پیروز عمل کرده است و اگرچنانچه روحیه تعاون و همکاری و خیر جمعی  ئر همه ابعادآن بین مردم بویژه متمولین و متمکنین نهادینه شود افق های روشن و تابناک تری را پیش روی گردانندگان نهادهای حمایتی، چه دولتی و چه غیر دولتی قرار می گیرد و اینجاست که نقش سیاستگذاری و راهبری اندیشه های جمعی توسط نهادهای حکومتی پررنگ تر جلوه می کند و می طلبد که با ایجاد سندیکاها و مجامع غیر دولتی و  (N.G.O)ها در تمامی سطوح سنی  از خردسال گرفته تا کهنسال وسالمند نسبت به جذب خیران به هر میزان اقدام کرد و جامعه را از آسیب های اجتماعی احتمالی فراوانی مصون داشت که سوق دادن به حمایت های ایشان از راه شغل سازی و حمایت از آنها و ضرورت توجه به تولیدات و فروش مصنوعات و آثار تولید شده و به دست آمده، می تواند گره های بزرگی را باز کرده و جامعه را از ایستایی به پویایی و بالندگی اجتماعی در حوزه کسب وکار معلولان و نیازمندان رهنمون سازد که در صورت تحقق آن سعادت دنیا و آخرت برای خیران تأمین شده است.

*مهدی مقاری / روزنامه نگار