به گزارش راوی امروز، در این مجال کوتاه با تبریک به مناسبت روز جهانی «عصای سفید»، نکاتی 16گانه درباره نابینایان و چالش‌های مواجهه با آنان بیان می‌شود که می‌خوانید:
1- بهتر است قبل از انجام هر کمکی نظر فرد نابینا را در مورد کمک به او جویا شوید.
2- در صورت کمک و راهنمایی در راه رفتن، اجازه دهید فرد نابینا بازوی شما را بگیرد و از هل دادن و گرفتن او خودداری کنید.
3- هنگامی‌که با فرد نابینا روبرو می‌شوید خود را به او معرفی کرده و به هنگام ترک محل به او بگویید که محل را ترک می‌کنید.
4- مستقیماً با خود فرد نابینا حرف بزنید و برای صحبت با آن‌ها شخص دیگری را واسطه قرار ندهید. چراکه آن‌ها قادر هستند به‌خوبی مفهوم کلام شما را درک کرده و پاسخ دهند.
5- هیچ‌گاه با فرد نابینا بلند صحبت نکنید. چراکه آن‌ها دارای حس شنوایی قوی هستند.
6- به‌جای نابینا به نگاه کردن بپردازید و محیط اطرافش را برای او شرح دهید تا او نیز بتواند با محیط ارتباطی سازنده برقرار کند.
7- به خاطر ضعف آن‌ها در بینایی از اشتباهاتشان چشم‌پوشی نکرده و به آن‌ها فرصت دهید تا اشتباه خود را جبران نمایند.
8- اتومبیل‌ها موظف‌اند با مشاهده نابینایی که با عصای سفید در حال عبور از عرض خیابان است توقف کنند. نابینایان نیز البته می‌دانند که نباید از هرجایی عبور کنند.
9- هنگامی‌که نابینایی از شما نشانی می‌پرسد به‌جای این‌که به او بگویید به راست یا به چپ بپیچد، بگویید به سمت دست عصای سفید یا سمتی که عصا ندارید. چون وقتی از مقابل صحبت می‌کنید جهت متفاوت است. معیار در جهت‌دهی باید دستی باشد که عصا در اختیار دارد.
10- نابینایان از ارتفاع کم علمک های گاز می‌نالند و چون ناگزیرند از کنار دیوار حرکت کنند امکان اصابت سر آنان با علمک های گاز بیش از دیگران است. جا دارد شرکت ملی گاز ایران نیز این موضوع را رعایت کند.
11- یکی از رفتارهایی که نابینایان را بسیار می‌آزارد کمک کردن مادی و مالی به فرد نابیناست. بارها از زبان نابینایان شنیده‌ایم که از این کار به‌شدت رنجیده شده‌اند.
ممکن است نابینایی بدون یاری اعضای خانواده لباس پوشیده و به بیرون آمده باشد و جامه او به هر دلیل مرتب نباشد، نباید تصور شود که او متکدی (گدا) ست و دست در جیب کنیم و پولی به او بدهیم.
همان‌گونه که افراد صاحب بینایی ممکن است دست به تکدی گری بزنند در میان گدایان هم نابینایانی وجود دارند که راست یا دروغ، نابینا هستند. نه هر گدایی نابیناست و نه هر نابینایی گدا.

12- از عادات رفتاری برخی شهروندان این است که در اعتراض به دقتی یا بی‌مبالاتی راننده یا عابر این عبارت را بر زبان می‌آورند: «مگر کوری؟» حال‌آنکه نابینایان بسیاری با دقت و نظم کارهای خود را انجام می‌دهند و این تعبیر چنانچه به گوش نابینایی برسد او را سخت می‌رنجاند.
13- یک نابینا فقط نابیناست. حتی درباره دیدنی‌ها می‌توان با او صحبت کرد.چه رسد به شنیدنی‌ها و موسیقی که تبحر بیشتری درباره آن‌ها دارد.
نوع رفتار برخی اما با نابینایان به‌گونه‌ای است که انگار با معلول ذهنی و فردی کم‌هوش طرف هستند. حال‌آنکه باید بدانیم نابینا فقط نابیناست و دلیلی ندارد هنگام گفت‌وگو با او مانند یک کودک صحبت کنیم یا تصور کنیم قادر به برقراری ارتباط نیست.
14- برخی از مردم در مواجهه با معلولان و در مورد خاص این گفتار، نابینایان در پی ریشه‌یابی خطا یا گناهی هستند که به معلولیت یا نابینایی انجامیده است. یادمان باشد هر یک از ما و در همه لحظات در معرض خطراتی ازاین‌دست هستیم.
یک سانحه، یک اتفاق پیش‌بینی‌نشده، یک بیماری و ده‌ها علت دیگر می‌تواند – خدای ناخواسته- ما را نیز به همان وضعیت مبتلا کند. خداوند هیچ‌کس را با آسیب به دیگری مجازات نمی‌کند. چنین تصوراتی هرگز نباید به ذهن ما خطور کند.
15- پیش‌تر نابینایان می‌توانستند از طریق یک شبکه رادیویی برنامه‌های تلویزیون را گوش کنند. حق نابینایان است که بتوانند با برنامه‌های تلویزیونی ارتباط برقرار کنند. خود ما هم بیشتر برنامه‌ها را می‌شنویم تا ببینیم. اگر مانند گذشته یکی از شبکه‌های رادیویی اقدام به پخش برنامه‌های تلویزیونی کند نابینایان امکان برقراری ارتباط بیشتری با جامعه پیدا می‌کنند.
16- عصای سفید، پرچم استقلال یک نابیناست. روز عصای سفید روز ترحم نیست. روز به رسمیت شناختن استقلال و حقوق نابینایان است.
این روز مبارک باد.
منبع: کانال دریچه‌ای به‌سوی روشنایی

نسخه چاپی خبر