به گزارش راوی امروز، همه شما در طول روز یا هفته و در هنگام تردد در سطح شهر با کودکان کار برخورد داشتید. اگر نمی دانید چطور باید با آنها رفتار کنید حتما این مطلب را بخوانید.

خرید خوراکی‌های مفید و مقوی، بهترین کمک به کودکان کار

اغلب آن‌ها سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است و دچار سوءتغذیه هستند. هنگام دادن خوراکی و غذا با آن‌ها خوش‌وبش کنید و نگذارید حس مورد ترحم قرار گرفتن به آنها دست دهد.

با کودک کار مثل یک فروشنده واقعی برخورد کنید؛

طوری برخورد کنید که انگار جنسی که می‌خرید برایتان اهمیت دارد و خریدتان از سر ترحم نیست. این حس که جنسی که می‌فروشند کالای مهمی است و مهم‌تر اینکه او کار مهمی می‌کند و یک فروشنده است و نه متکدی، بسیار مهم است.

قاطعانه نه بگویید؛

وقت‌هایی که دلتان نمی‌خواهد چیزی از کودکان کار بخرید با لحنی مهربان و درعین‌حال قاطع نه بگویید. از کودک تشکر کرده و به او بگویید نیازی به جنسی که می‌فروشد ندارید. یادتان باشد هر توهین و پس زدن این کودکان هرچند شاید از نظر خودتان اتفاق مهمی نباشد، حتماً زخمی بر روان این فرشته‌های کوچک خواهد بود.

لباس‌های گرم در زمستان و خنک در تابستان، هدیه‌ای ارزشمند؛

یادتان باشد تا جایی که ممکن است لباس‌های نو و دست‌اول برای این بچه‌ها بخرید. سعی کنید لباسی برایشان ببرید که اندازه‌شان باشد چون به‌اندازه کافی لباس‌های بزرگ‌تر و کوچک‌تر از خودشان باعث تمسخر همسالانشان شده است.

غذا نذر کودکان کار کنید؛

اگر بنا به اعتقادات مذهبی‌تان هرساله نذری می‌پزید و مثل اغلب ایرانی‌ها بین فامیل و اقوام بی‌نیازتان پخش می‌کنید، وقتش رسیده بیشتر به فلسفه نذری دادن فکر کنید. این حجم عظیم مواد خوراکی و غذا که هرساله در نذر کردن‌های بی‌منطقمان هدر می‌دهیم را می‌شود در راه خیلی بهتری وقف کرد. کافی است یک دیگ نذری‌تان را در ظروف آلومینیومی بریزید و در چند چهارراه شهر بچرخید. نذری‌هایتان کودکان کار را خوشحال خواهد کرد و چه‌بسا غذای یک شب خانواده‌شان را هم تأمین کند.

کودکان کار، نان‌آوران کوچک‌اند نه مجرم؛

این تصور غلط که متاسفانه برخی سریال‌های صداوسیما هم به آن دامن‌ می‌زنند که این کودکان توسط گروه‌های خلافکار سازمان‌یافته‌اند را کاملاً از یاد ببرید. شاید درصد کمی هم به این شکل وجود داشته باشند اما باید بدانید بسیاری از این کودکان خانواده دارند و اغلب به خاطر اینکه کمک‌خرج والدین خود باشند بعد از مدرسه در خیابان کار می‌کنند؛ بنابراین بی‌دریغ کمک کنید و فقط و فقط به خود این فرشته‌های زیبا و دوست‌داشتنی فکر کنید. یک کمک کوچک نه یک گروه تبهکار را ثروتمند می‌کند و نه یک کودک را مجرم؛ بنابراین از فلسفه‌بافی‌های بیهوده و بی‌پایه و اساس دست بردارید. همین‌که بتوانید لبخندی روی لب یک کودک بنشانید خودش به جهانی می‌ارزد‌.

*فائزه حاجی آبادی

نسخه چاپی خبر