به گزارش راوی امروز، یکی از این اقشار غیرعادی؛ برخی از مسئولین دلسوز هستند! این حضرات دلداده؛ اخیرا به دو نتیجه رسیده‌اند: 1- بیرون از کانون گرم خانواده خیلی هم سرد نیست!  2- استفاده ابزاری از زن، خیلی هم بد نیست!

نکته جالب ماجرا هم اینجاست که نام این ابزارهای خوش آب و رنگ ، یکی است: بعبارتی آنها فقط و فقط، تو نخ و در کف موجودی به نام «پرستو» هستند و لاغیر!
نکته جالب‌تر هم این است که رفتار آنها در فضای مجازی با فضای واقعی کمی فرق می‌کند. بعنوان مثال: در فضای مجازی «عاشقانی سینه چاکند» و در فضای واقعی «متعهدانی یقه بسته»! در فضای واقعی بستنی خوردن و دوچرخه‌سواری و رفتن به استادیوم‌ها خلاف می‌شود و در فضای مجازی گره بسیاری از مشکلات براحتی باز می‌شود! … بگذریم و لعنت بر شیطان رجیم!

کسی چه می‌داند شاید هم، یکی از دلائلی که به این قشر، غیرعادی گفته می‌شود، بروز و ظهور همین دو نکته باشد! البته ما در کشوری به سر می‌بریم که  مهد آزادی است و به جز 30- 20 مورد خاص، هر کسی می‌تواند هر کاری که عشقش کشید، بکند و یا بخورد؛ خصوصا در زندگی شخصی! پس نوش جانشان و به کسی – مخصوصا به من یکی- مربوط نیست.
اما وقتی گوشی‌های‌مان پر می‌شود از صحنه‌های خاک‌برسری واقعا نمی‌دانیم چه خاکی بر سرمان بریزیم!
از قدیم و ندیم -بالاخص قدیم-  رسم بر این بوده که “آن کار دیگر را در خلوت بکنند” و هنوز معلوم نیست که چرا این عاشق پیشگان فرق بین «خلوت» و «فضای مجازی» را تشخیص نمی‌دهند! 
به این مو قسم؛ من یکی، در شرائط حساس کنونی از دلواپسان هم دلواپس‌ترم! به این دلیل که خیانت یک مسئول فقط به کانون نسبتا گرم خانواده‌اش و زندگی زناشویی‌اش محدود نمی‌شود بلکه ته نخ این جریان می‌رسد به خیانت دیگری بنام: یعنی «خیانت‌ملی» و تا جایی که اطلاعات حقیر اجازه می‌دهد بعد از کار در معدن هیچ چیز بدتر از خیانت به ملت نیست!

بعبارتی بهتر، باید گفت: مسئولی که هوش و حواسش جای دیگری است معمولا دل و دماغ هیچ کاری به جز تامین نیازهای اساسی یارو دلدارش را ندارد- چه رسد به تامین کالاهای اساسی مردم!- و تا زمانی هم که این عزیز دل از کف داده به این نتیجه برسد که: «دیگه ناز کشیدن و نازخریدن فایده نداره» دم شتر به زمین رسیده و دست ملت از نخیل کوتاه مانده!
شاید هم به همین خاطر است که دستمان از خیلی چیزها کوتاه مانده! بالاخره ما هم می‌دانیم که این عشق لعنتی؛ اول کار، آسان می‌نماید اما بعد؛ دخل آدم را درمی‌آورد و چه بلاهایی که بر سر عاشق سینه چاک- در این مورد: «یقه بسته»- نمی‌آورد!

شاید هم یکی از دلائل اختلاس‌ها همین باشد که پرستو بازی خیلی بیشتر از کفتر بازی خرج دارد.
بگذارید رک بگوییم: اگر شما هم مثل بنده مسن؛ شکم گنده و کچل هستید؛ برای بدست آوردن یک سیمین تن و نازک بدن، باید از اهرم‌های جایگزین استفاده کنید و از قدیم هم گفته‌اند که پول سنگ را هم نرم می‌کند چه رسد که سوژه، خود از نرم‌تنان باشد! 

به هر تقدیر ما این متن را با این آرزو به پایان می رسانیم: به امید آنکه برخی از این مسئولین انگشت‌شمارمان که هنوز در پله اول «هرم مازلو» مانده‌اند هر چه زودتر پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کرده و به مرحله «خود شکوفایی» این هرم برسند! تا انشالله کشور عزیزمان هم هم به اهداف تعیین شده خود برسد… آمین   

*فرزین پورمحبی

نسخه چاپی خبر