«حمیدرضا هداوندی» نایبرئیس شورای اسلامی شهر شریفآباد در سلسله مطالبی به حقوق شهروندی پرداخته و در این قسمت، درباره «معماری ایرانی - اسلامی» نوشته که بخش پنجم است و به کالبدشکافی این موضوع از جوانب مختلف پرداخته است.
«حمیدرضا هداوندی» نایبرئیس شورای اسلامی شهر شریفآباد در سلسله مطالبی به حقوق شهروندی پرداخته و در این قسمت، درباره «معماری ایرانی – اسلامی» نوشته که بخش پنجم است و به کالبدشکافی این موضوع از جوانب مختلف پرداخته است.
به گزارش راوی امروز، حمیدرضا هداوند که سالها سابقه فعالیت در شهرداری ورامین و شورای شهر شریفآباد را دارد، در بیست و سومین مطلبش نوشته است:
«تزئینات معماری اسلامی، نشانگر تکثیر، نظم، هندسه، قرینگی الگوها و اشکال اسلیمی است که متعلق به دنیای استعاره و سمبل است و تأکید بر چیزی همانند«الله» یا «وحدت» است.
باغهای اسلامی استعارههایی از قرآن است و عناصر اصلی نیز عبارتند از آب و سایه که توسط چهارباغ شاخص شده و الگویی چهارتایی در پیرامون استخر مرکزی یا آبنماست.
اهمیت نقشه و طراحی باغهای اسلامی به هندسه، عناصر معماری و لندسکیپ نرم شامل درختان، بوتهها و گلهایی است که سبب خنک شدن اقلیم گرم شهرهای اسلامی شده است.
مسجد در فرمهای متعدد از بناهای اصلی این سبک است؛ سبک، نقشه و تزئینات مسجد وابسته به دوره و مکان ساخت بناست که ویژگیهای شاخص مسجد عبارت است از حیاط مرکزی(صحن)، محراب، شبستان، مناره، گنبد و خوشنویسی برجسته بر روی کتیبه که آیههایی از قرآن است.
حالا باید بیان داشت که توجه به بازآفرینی شهری و ارائه الگوهای معماری ایرانی-اسلامی برای رفع چالشهای شهرنشینی، از برنامههای ضروری شهرسازی است و نمایندگان مردم در شوراهای اسلامی شهر از وزارت راه و شهرسازی انتظار دارند برای ساماندهی بافتهای حاشیه نشینی نسبت به تأمین زمین، اعتبارات مالی و ارائه تسهیلات تشویقی برای بهسازی و بازآفرینی شهری حمایت کنند.
از طرفی انتظار میرود که مراکز دانشگاهی موظف شوند طرحها و الگوهای معماری متناسب با فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی برای ساختمانها و نمای آنها را به جامعه و شهروندان ارائه کنند و از سوی دیگر، لزوم فرهنگسازی برای استفاده از هنر معماری ایرانی-اسلامی در ساختمانها و نماهای سطح شهرها ضروری است.
باید معماری ایرانی-اسلامی در سطح شهرها جا بیافتد؛ ضمن اینکه نباید از جسارت کار مهندسان طراح و معمار جلوگیری شود، تا بتوانند طرحهای متناسب با فرهنگ ایرانی را پیاده کنند؛ سازههای شهری باید برای زیستن، زندگی کردن و تعاملهای مختلف انسانی و اجتماعی مناسب باشند.
نکته مهم دیگر این است که در گذشته، بناهای سازمانهای دولتی به عنوان زیباترین ساختمانها مطرح بودند و این در حالی است که امروزه، به زشتترین ساختمانها تبدیل شدهاند که باید از نظر فرم، کارکرد و نما به ساختمانهای شهرداری و ادارات دولتی و عمومی دیگر، با رویکرد انتقادی نگاه کرد.
شهر و شهرنشینی، امروزه از مهمترین موضوعهای اجتماعی است که میتواند عناصر فرهنگی و کلیه فرآیندهای ناشی از تأثیر انسان و محیط پیرامون او را دستخوش تغییر و تحول قرار دهد؛ چراکه شهر مفهومی مدنی دارد و ساخت مدنیت و الگوهای توسعه شهری، نیازمند رجوع به منابع دینی، ملی، نظریه پردازی، الهام از گذشته و داشته و پیشینه تاریخی است که متناسبسازی آن با نیازهای پیچیده و گوناگون انسان معاصر، اهمیت فراوانی دارد».
ادامه دارد…
دیدگاه ها :