علی‌رضا مهدی‌زاده از پیشکسوتان رسانه‌ای استان تهران در نقدی صریح به عملکرد ضعیف سازمان بهزیستی کشور، با اشاره به حساسیت کار و دقت نظر کارشناسان و مددکاران «اورژانس اجتماعی 123» مشکلات عدیده استخدامی و معیشتی آن‌ها را بررسی کرده و لزوم ورود نمایندگان مجلس یازدهم به این مسئله مهم را گوش‌زد کرده است.
علی‌رضا مهدی‌زاده از پیشکسوتان رسانه‌ای استان تهران در نقدی صریح به عملکرد ضعیف سازمان بهزیستی کشور، با اشاره به حساسیت کار و دقت نظر کارشناسان و مددکاران «اورژانس اجتماعی 123» مشکلات عدیده استخدامی و معیشتی آن‌ها را بررسی کرده و لزوم ورود نمایندگان مجلس یازدهم به این مسئله مهم را گوش‌زد کرده است.
به گزارش راوی امروز، مهدی‌زاده در نقد خود نوشته است:
«بعضی مشاغل مانند پزشکی و پرستاری با جان آدم‌ها و مرگ و زندگی‌شان سروکار دارند و بعضی مشاغل مانند کارشناسان «اورژانس اجتماعی» با روح و روان آدم‌ها و آسیب‌پذیرهای اجتماع سر و کله می‌زنند که بعد از مدت کوتاهی همین آدم‌ها می‌توانند به غده بدخیمِ جامعه‌کُش تبدیل شوند.
«اورژانس اجتماعی 123» که حدود 22 سال از تأسیس آن در سال 1378 می‌گذرد، در زمینه آسیب‌های اجتماعی فعالیت می‌کند و گروه‌های هدف آن شامل خشونت دیدگان خانگی از قبیل کودکان آزاردیده، همسران آزاردیده، سالمندان آزاردیده و معلولان آزاردیده، افرادی که قصد خودکشی دارند یا اقدام به خودکشی کرده‌اند و خانواده آنان، دختران و پسران فراری از منزل، زنان و دختران در معرض آسیب اجتماعی یا آسیب‌دیده اجتماعی، زوجین متقاضی طلاق و افراد در معرض بحران طلاق، کودکان خیابانی، اعتیاد کمتر از 6 سال، مبتلایان به اختلال هویت جنسی در معرض آسیب هستند.
همین خلاصه کارکرد تعریف‌شده «اورژانس اجتماعی» نشان‌گر اهمیت و جایگاه این نهاد اجتماعی و همچنین کارآیی مهم نهاد 123 در سطح جامعه است که لزوم رسیدگی دقیق و جدی به مشکل کارشناسان و مددکاران این اورژانس کلینیکی و حمایت ویژه مالی و استخدامی از آنان را به‌شدت یادآور می‌شود.
نگارنده این سطور، گلایه‌های زیادی از سوی کارشناسان و مددکاران «اورژانس اجتماعی» سراسر کشور دریافت داشته که مهم‌ترین دغدغه‌شان، عدم ثبات شغلی و تأمین امنیت معیشتی است.
نامعلوم بودن مدت قراردادها و شرایط استخدام و اشتغال آن‌ها که همگی حداقل مدرک کارشناسی روان‌شناسی و… دارند، عدم پرداخت به‌موقع حقوق و دستمزد آنان، عدم پرداخت کامل پاداش و سنوات و عیدی و… این قشر زحمتکش، عدم وجود بسته‌های تشویقیِ معیشتی کافی و به‌موقع برای آنان(به‌خصوص در مواقع بحرانی مانند همین ایام شیوع کرونا) از جدی‌ترین و چالشی‌ترین معضلات این جامعه پیش‌رو در امر مبارزه با آسیب‌های اجتماعی است.
نکته‌های مهم‌تری که در اغلب استان‌ها مشاهده‌شده، شرکتی و حتی روزمزد بودن چندین ساله آنان با نداشتن مرخصی کافی استحقاقی، عدم پرداخت اضافه‌کاری به این قشر زحمتکش و حتی عدم پرداخت حق بیمه‌شان به‌صورت منظم و کامل است که ظلم بزرگی به کارشناسان و مددکاران شریف «اورژانس اجتماعی 123» محسوب می‌شود.
بدون شک، کارشناسانی که خودشان دغدغه امنیت شغلی و دریافت حقوق و دستمزد کافی برای امنیت معیشت خود و خانواده‌شان را دارند، هرگز نمی‌توانند با آرامش خیال به معضلات اجتماعی و مشکلات حاد اقشار مختلف آسیب‌پذیر و آسیب‌دیده اجتماع رسیدگی کنند.
نهاد «اورژانس اجتماعی 123» که سال 99 وارد 22 سالگی می‌شود، آن‌چنان نهاد نوپایی نیست که با آزمون‌وخطا و باری‌به‌هرجهت بتوان آن را مدیریت کرد و اعضای این خانواده بزرگ را که متولی کنترل، بررسی و ارائه راه‌کار و مشاوره برای آسیب‌های جامعه هستند، به حال خود رها کرد.
متأسفانه گویا سازمان بهزیستی کل کشور، به اورژانس 123 نگاهی عجیب و آسیب‌زده دارد و درواقع با عملکرد ضعیفش در این قضیه نشان داده است که چه در حوزه سخت‌افزاری و چه در حوزه منابع انسانی، ناپدری و نامادری می‌کند و این فرزند خلف خود را در گوشه‌ای، بدون حل مشکلاتش رها کرده است!
بی‌شک، اگر قرار است جامعه عاری از آسیب‌های اجتماعی و با مداخلات کمتر دولتی و مددکاری داشته باشیم، باید به ارکانِ تلاش در این راه، یعنی کارشناسان و مددکاران «اورژانس اجتماعی 123» رسیدگی کامل شود.
از سوی دیگر، هفته اول خرداد نیز دوران مجلس یازدهم شورای اسلامی آغاز می‌شود و این نقد، می‌تواند تلنگری به قانون‌گذاران جدید کشور باشد تا با لایحه تنظیمی سازمان بهزیستی و تأیید این لایحه توسط دولت، همراه و هم‌فکر و هم‌گام شوند تا به احیاء فوری کارشناسان «اورژانس اجتماعی 123» بپردازند.
اقدام جدی قانون‌گذاری تعاملی بهزیستی، دولت و مجلس باعث می‌شود تا یکبار برای همیشه، دردها و معضلات این کارشناسان زحمتکش، تحصیل‌کرده و فرهیخته حل‌وفصل شود تا آنان که در معرض انواع آسیب‌های روحی و روانی ناشی از برخورد با بحران‌ها هستند، حداقل در زندگی شخصی و خانوادگی خودشان دچار بحران و دغدغه امنیت شغلی و تأمین معیشت‌شان نباشند».
دیدگاه ها :
بسیار عالی و دقیق مشکلاتو بیان کردید. به عنوان یکی از نیروهای اورژانس اجتماعی تمامی مطالب فوق رو تایید میکنم و از این همه ظلمو بی عدالتی و بی قانونی واقعا خسته ایم. کاش یکی حرف مارو و درد مارو بشنوه. سالهاست زیر بار انواع بی عدالتی ها کمرمون خم شده و از همه بدتر رفتار ناشایست میعولین بهزیستی و بی احترامی و تهدید به اخراج در مقابل اعتراض ها. سپاس بسیار از مطلبتون
با سلام . واقعا ممنون بابت مطلب فوق. شرایط برای مددکاران اورژانس اجتماعی بسیار اسفناکه کسی هم رسیدگی نمیکنه مسعولین بهزیستی سالهاس هزینه های کلان بابت واگذاری مناقصه این نیروها به بخش غیردولتی انجام میدن اما حاضر نیستن یک بار برای همیشه تکلیف این نیروهای زحمتکش رو مشخص کنن. الان وارد ماه سوم سال میشیم ما هنوز نه قرارداد داریم نه حقوقی گرفتیم. کی پاسخگوعه
بالاخره یکبار حرف و درد دل کارشناسان بی ادعای اورژانس اجتماعی در جامعه بازتاب پیدا کرد،ای کاش مسؤلین محترم به اندازه وقتی که ما برای حل مشکل یکی از مددجویانمان برای حل کردن مشکلات ما که هیچ پشتوانه و امنیت شغلی و روانی در این مراکزنداریم وقت می گذاشتند
متاسفانه حق این زحمتکشان هم داره خرده میشه و در مقابل کسی جوابگو نیست
کارشناس باید آرامش روانی داشته باشد که بتواند آرامش بخش باشد
سلام
اگر لطف کنه این خبر را پیگیری کنی و به گوش مسولین برسانی ممنون میشیم
وضعیت معیشتی کارشناسان اورژانس اجتماعی اصلا مناسب نیست.
نقدی بسیار عالی و بجا که زبان دل و حال و روز بچه های اورژانس اجتماعی است .امیدوارم نگارنده این نقد بجا در نقدهای دیگرشان پیگیر موضوع باشند تا حساسیت و دغدغه لازم جهت تغییر اوضاع و احقاق حقوق بچه های اورژانس ایجاد ششود.
با سلام. امیدوارم تا حصول نتیجه پیگیری بشه. واقعا ما مددکارهای اورژانس دیگه خودمون الان مددجو هستیم و شدیدا نیاز به کمک داریم. ممنون
با سلام و عرض خدا قوت و قبولی طاعات و عبادات،من مددکار اورژانس اجتماعی در شهرستان لب مرز و محروم و سرشار از آسیب هستم،تمام و کمال سخنان شما بزرگوار را قبول داشته بااین تفاوت که با تمام این کاستی ها ولی با جان و دل به شغلم ابراز وظیفه میکنم و دوستش دارم و هیچ کوتاهی در قبال حرفه خود نکرده اما با وجود حقوق مزایای اندک و دیرهنگام خواهش میکنم فکری به حال ما داشته باشین، از همین جا به تمام همکارانم در سازمان بهزیستی استان خراسان جنوبی به خاطر زحماتشان خدا قوت میگویم،که از جان و دل برای قشر آسیب دیده و بی بضاعتزحمتمی کشند
با عرض سلام و خدا قوت و قبولی طاعات و عبادات شما بزرگواران،من یک مددکار اورژانس اجتماعی در دورترین نقطه مرز هستم،با تمام سلولهای وجودم برای این مردم محروم خدمت میکنم و هیچ چیز جلوگیر من در برابر کوتاهی از این وظیفه نمی شود،عرض شما صحیح می باشد و حرف دل همه همکارانم را می زنید،ما با حداقل حقوق و مزایا که دیر پرداخت می شود با جان و دل و به قیمت خدشه دار شدن روح و روان خودمان می شود خدمت میکنیم و از هیچ وظیفه و حتی والاتر از وظیفه مان کوتاهی نمی‌کنیم ملتمسانه از جنابعالی می خواهم فکری به حال استخدام و ثبات شغلی ما بکنید،از همینجا به تمام همکارانم در سازمان بهزیستی استانم به خاطر زحمات بی شمارشان خدا قوت میگویم می گویم، آجر همگی با خداوند متعال
با سلام خدمت همگی دوستان و دست مریزاد به آقای مهدی زاده که بالاخره نوری در تاریکی اورژانس اجتماعی تاباندن و مشکلات آن را بازگو کردند، فقط گفتن اینکه اورژانس اجتماعی برند بهزیستی است کفایت نمی کند باید به همان اندازه هم امکانات در اختیار این برند قرار داد، نمی توان امکانات یک کارگر ساده را در اختیار فرد قرارداد و خروجی از آن یک بهره وری یک مهندس عالی رتبه را درخواست کرد، خودم از حدود 9 سال تو بهزیستی هستم و 5 ساله تو قسمت های مختلف اورژانس اجتماعی کارکردم(پایگاه خدمات اجتماعی_خدمات سیار و 123).
همیشه شعار دادن، سال گذشته شرکتی شدیم و امسال به جای تبدیل وضعیت، گفته میشه به جای شرکت قراره با کلینیک ها قرارداد ببندن و خیلی خوشبین باشیم درجا میزنیم.
تو کشوری که امسال حقوق 9 میلیون خط فقر هست، حقوق 2 میلیون و پونصد هزار تومان رو چی میتونیم در نظر بگیریم؟؟؟؟!!!!
انتظار داریم با این تورم، این حقوق کارمندای شرکتی رو راضی نگه داره؟
خودمون شدیم کیس آسیب، به غیر از حقوق در ماه هیچ چیز دیگه ای بمون تعلق نمی گیره، تازه اگر همون حقوق رو هم سر ماه بدن. انتظار اینکه با این شرایط بتونیم در جا هم بزنیم خیلی شوخی تلخیه!!!!
بسیار عالی و دقیق مشکلاتو بیان کردید. به عنوان یکی از نیروهای اورژانس اجتماعی تمامی مطالب فوق رو تایید میکنم و از این همه ظلمو بی عدالتی و بی قانونی واقعا خسته ایم. کاش یکی حرف مارو و درد مارو بشنوه.از سال ۸۷ یعنی نزدیکه ۱۲ ساله بعنوان نیروی خریدخدمت دارم کار میکنم .دچار فرسودگی شغلی شدم نه امنیت شغلی داریم نه چیزی.ایپگونه مزایایی هم بجز حقوق نداریم.خواهشمندم رسیدگی کنید .سپاسگزارم
با سلام تمام مطالب جنابتان را تایید می نماییم ولی حکایت ما شده ( کوری که عصا کش کور دگر شود ) شده بهتره فکری اساسی بکنند چند رئوز پیش جناب قبادی دانا در گفت گوی شبکه دو یه قولی دادند لطفا پیگیری کنید
سلام. من هم کارشناس همین بخش هستم. متاسفانه هیچ بهایی داده نمیشه. چرا بهزیستی انقدر نسبت به کارشناسانش بی تفاوت هست؟ایا حساسیت شغل ما کمتر از معلمان هست که بالاخره اموزش پرورش تونست بعد از سالها پیگیری حقوق معلمان را به سطح نرمال جامعه برسونه؟چرا با یک ازمون استخدامی ما وصعیت رسمی یا پیمانی نداشته باشیم؟
سلام رانندگان اورژانس رو دریابید
همه میگن کارشناسان
اگه رانندگان نباشنذ قراره سوار گاری شوند؟
با سلام با تشکر از نظرات همکاران عزیز که واقعا گویای درد دل واقعی همکاران توانمند و درد دیده است ،از دولت عدالت محور که اساس دین اسلام هست خواهشمندیم با ما نیروهای اورژانس اجتماعی که سالها همدرد مردم بودیم ،همدردی کند.