به گزارش راوی امروز،  وقتی پای نظارت مجلس به میان می‌آید به دنبال آن می توان ردپایی از سوال و استیضاح را هم دید. اصلا مگر می‌شود نظارت باشد اما ابزار آن وجود نداشته باشد؟. آیین نامه داخلی مجلس می گوید «در هر مورد که نماینده‌ای از وزیر مسئول درباره یکی از وظایف او سوال کند آن وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد و این جواب نباید بیش از ده روز به تأخیر افتد مگر با عذر موجه به تشخیص مجلس شورای اسلامی»، «نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیئت وزیران یا هر یک از وزرا را استیضاح کنند» و….

این‌ها از جمله همان ابزاری هستند که آیین نامه مجلس مجوز استفاده اش را به نمایندگان داده تا بتوانند بساط تخلف و کم‌کاری یا سهل‌انگاری را برچینند.

تا اینجا همه چیز همان است که باید باشد و غیر از این هم انتظاری نیست اما مشکل آنجا شروع می‌شود که تعداد سوالات و سرعت اقناع نمایندگان در صحن علنی آنقدر بالا می رود، که احتمال نمایشی بودن آن بیش از عمل به تکلیف و وظیفه نمایندگی به چشم می آید.

این اما و اگرها درباره نحوه پرسش سوالات وقتی بیشتر می‌شود که هر سوالی پیش از آنکه پایش به صحن برسد یک‌بار در کمیسیون مطرح می‌شود و اتفاقا وزرا هم در اغلب مواقع همان پاسخ‌هایی که در کمیسیون داده اند را در صحن علنی هم به نماینده می دهند اما نکته اینجاست که سوال‌کنندگان از این پاسخ در کمیسیون قانع نمی‌شوند اما بعد از استماع همین پاسخ‌ها در صحن اعلام می‌کنند که قانع شده‌اند.

بررسی سوالاتی که از ابتدای سال ۹۸ از وزرا در صحن علنی مجلس پرسیده شده است حکایت از آن دارد که حدودا از فرودین ۹۸ تا به امروز ۲۴ سوال از وزرا آنهم در صحن علنی پرسیده شده است که از این تعداد تنها ۴ مورد نمایندگان قانع نشدند و در ۲۰ مورد، نمایندگان سوال کننده قانع شدند.

این موضوع آنجا بیشتر به چشم می آید که هزینه هر دقیقه و هر ساعت کاری نمایندگان در پارلمان را برآورد مالی کنیم.  تقریبا هر سال یک برآورد کلی از هزینه‌ نهادها و ارگان‌ها منتشر می‌شود که این موضوع درباره هزینه هر دقیقه مجلس در سال ۹۷ حدودا بیش از ۲۱ میلیون تومان بود و هر ساعتش بیش از یک میلیارد هزینه به دنبال داشت حال اگر بخواهیم تورم یک ساله را کنار بگذاریم برای هر سوال از نماینده حدودا نیم ساعت وقت صرف می‌شود که این عدد یعنی چیزی حدود ۶۳۰ میلیون در هر سوال. 

با بررسی سوالاتی که از ابتدای سال ۹۸ در صحن علنی مطرح شده است مشخص می‌شود بالای ۸۰ درصد موارد نمایندگان می‌توانستند در وقت مجلس نیم ساعت صرفه‌جویی کنند.و به پاسخ هایی که در کمیسیون می شنوند اکتفا کنند یا اگر نیاز به بررسی و اقدامی بیشتر از سوی وزیر بود بازهم آن را از طریق کمیسیون پیگیری کنند اما گویی این روزهای نزدیک به انتخابات اسفندماه نمایندگان بر باز شدن گاه و بیگاه تریبون هایشان چه برای تذکر و اخطار و چه سوال از مسئولان آنها بیشتر اصرار دارند.

در جدول زیر سوالات چند ماه اخیر نمایندگان از وزرا، محور سوالات و نتیجه آن آمده است؛

منبع: خبرآنلاین

نسخه چاپی خبر