– در بین ویتامین ها، ویتامین های گروه B نقش مهمی در رشد مغزی کودکان دارند و کمبود این گروه از ویتامین ها می تواند منجر به مشکلات یادگیری، تمرکز و حافظه شود. براساس نتایج مطالعه ای که در سال ۲۰۰۸ به چاپ رسید، کمبود فولات در دوران کودکی می تواند عملکرد مغز را حتی در بزرگسالی تحت تاثیر قرار دهد. کمبود تیامین نیز می تواند باعث بی حس شدن اعصاب مغز شود و کمبود ریبوفلاوین نیز می تواند منجر به اختلال عملکرد مغز شود. همچنین کمبود نیاسین منجر به از دست دادن حافظه می گردد.– در بین املاح مختلف، آهن از اهمیت خاصی برای دانش‌آموزان برخوردار است، چون وجود آن برای عملکرد شناختی و رشد مغزی ضروری به حساب می‌ آید. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که کمبود آهن باعث کاهش ضریب هوشی (IQ) در کودکان، ضعف در قوه تفکر و اختلال در توانایی‌ های حل مساله آنان می‌ شود. کمبود آهن، حتی اگر در سطح آنمی نباشد، با ضعف در حافظه و اختلال در مهارت‌ های فکری مرتبط است.

– کمبود ید نیز موجب کاهش ضریب هوشی در کودکان می‌شود. در واقع، مطالعات علمی نشان می‌دهند که کمبود ید، ضریب هوشی را در کودکان بین ۱۲ تا ۱۴ نمره پایین‌تر می‌ آورد. استفاده از مکمل‌ ها در کودکان مبتلا به کمبود ید و آهن، اثرات ناشی از کمبود آن‌ها را جبران می‌ کند. از بین منابع غنی از آهن می‌ توان به گوشت قرمز، غذاهای دریایی، سبزی‌ های برگ سبز، مغزها و دانه ها، حبوبات و انواع مواد غذایی غنی‌شده با آهن مثل ماکارونی یا نان اشاره کرد.

– ماده دیگری که از اهمیت خاصی در تمرکز دانش‌ آموزان برخوردار است، اسیدهای چرب امگا ۳ نام دارد. اسیدهای چرب امگا ۳، نوعی از چربی‌ های سالم هستند که برای غشای سلولی مغز ضروری به حساب می‌ آیند. بدن انسان نمی‌ تواند امگا ۳ تولید کند، پس باید این ماده مهم را به رژیم غذایی اضافه کرد. کمبود امگا ۳ در دانش‌ آموزان می‌ تواند روی توانایی تمرکز آنان، تاثیر منفی بگذارد. یکی از مطالعات منتشرشده در Pediatrics در سال ۲۰۱۲، نشان داد که کمبود امگا ۳ در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیشتر است. بهترین منابع حاوی امگا ۳ بدین ترتیب هستند:

ماهی‌های چرب

گردو

سویا

بذر کتان