علیرضا مهدی زاده پیشکسوت رسانه ای استان تهران در نقدی صریح به مناسبت روز «روابط‌عمومی و ارتباطات»، هشدارهایی را درخصوص مرگ تدریجی «روابط‌عمومی های کارآمد» و رشد قارچ گونه «روابط‌عمومی های شخصی» در شهرستانهای استان تهران داده است.
به گزارش راوی امروز، مهدی زاده در نقد خود نوشت:
۲۷ اردیبهشت ماه روزی است که در جهان به عنوان روز «ارتباطات و جامعه اطلاعاتی» نامگذاری و در ایران نیز به عنوان روز «روابط‌عمومی و ارتباطات» تعیین شده است؛ این روز فرصتی است تا ضمن تبریک به مدیران و کارمندان این واحد مؤثر، نقش و جایگاه #روابط‌عمومی در ادارات، ارگانها و نهادهای دولتی شهرستانهای استان تهران به عنوان هنر هشتم مرور شود.
اول باید از استانداری -مرکز ثقل و فرمانده تمام ادارات و…. دولتی- شروع کرد؛ جایی که روابط‌عمومی در آن، به خصوص در بخش رسانه و اطلاع رسانی، روز به روز درحال افول است و بالطبع، روابط‌عمومی فرمانداری ها و شهرداری ها و ادارات و نهادهای دولتی نیز در اکثر موارد فشل، ناکارآمد و حتی ناآشنا با وظایف ذاتی خود هستند.
اکثر ادارات دولتی استان تهران در چهار حالت قرار دارند: یا در چارت سازمانی شان واحد روابط‌عمومی تعریف نشده، یا مدیر روابط‌عمومی چندشغله نابلد و برای رفع مسئولیت دارند، یا روابط‌عمومی تک شغله ناوارد دارند و در چهارمین حالت، به تعداد بسیار معدودی از روابط‌عمومی های قوی، هوشمند، مؤثر در ارتباط با رسانه ها و کارآمد برخوردارند.
متأسفانه چون تعریف درستی از روابط‌عمومی در ادارات دولتی وجود ندارد، با توجه به اینکه نگارنده این سطور، حدود 26 سال در عرصه رسانه فعال است، دسته بندی های جدیدی را در بسیاری ادارات، به خصوص در فرمانداری ها و شهرداری ها می بیند که #زنگ_خطر جدی برای ساحت مقدس روابط‌عمومی و جایگاه خطیر آن محسوب می شود که مستلزم ورود حراست، بازرسی و حتی نهادهای امنیتی به این حوزه هاست.
در این تقسیم بندی جدید روابط‌عمومی ادارات و نهادهای دولتی شهرستانهای استان تهران، مرگ تدریجی «روابط‌عمومی های کارآمد» به وضوح دیده می شود و رشد قارچ گونه «روابط‌عمومی های شخصی» نمایان است که با احترام به معدود مدیران روابط‌عمومی توانمند و درستکار، به انواع تقسیم بندی جدید اشاره می شود:
1- روابط‌عمومی باندباز: مدیران این نوع، افراد خاصی را به سلیقه شخصی در تمام زمینه های مرتبط دور خود جمع کرده اند و فقط با آنها همکاری دارند که درنهایت، منافع دو طرف نیز بهم گره خورده است.
2- روابط‌عمومی کارچاق کن: مدیران این نوع، خیلی بیشتر از توانشان در امور اطلاع رسانی و وظایف ذاتی مسئولیتشان، در پی روزنه های مختلف برای کسب درآمد نامتعارف و غیرقانونی در اداره مطبوعشان هستند؛ جوش دادن انواع معاملات مرتبط با واحدهای مختلف آن اداره، کار مکرر و نهادینه شده برای این دسته شده است.
3- روابط‌عمومی تلگرامی: مدیران این نوع، برای رفع مسئولیت و خالی نبودن عریضه، هم خبرهایشان تلگرامی و کوتاه یک خطی با چند عکس مونتاژی شده و هم کارکردشان کوتاه و بی تأثیر در انعکاس اقدامات برجسته اداره شده است.
به این ترتیب، جا دارد استاندار، فرمانداران، شهرداران و رؤسای ادارات و نهادهای دولتی با تقدیر از روابط‌عمومی های خوب و توانا، توجیه شوند و این روند مرگ تدریجی «روابط‌عمومی های کارآمد» و رشد قارچ گونه «روابط‌عمومی های شخصی» را به سرعت اصلاح و بازنگری کنند تا جایگاه رفیع و ارزنده روابط‌عمومی ها به اوج برسد.
علیرضا مهدی زاده / خبرنگار
دیدگاه ها :