تیمی از محققان پزشکی در آمریکا توانستهاند با دستکاری در مغز موشهای نر کاری کنند که این موجودات بتوانند پی در پی به اوج لذت جنسی برسند بدون اینکه نیاز به استراحت یا وقفه داشته باشند.
تیمی از محققان پزشکی در آمریکا توانستهاند با دستکاری در مغز موشهای نر کاری کنند که این موجودات بتوانند پی در پی به اوج لذت جنسی برسند بدون اینکه نیاز به استراحت یا وقفه داشته باشند.
به گزارش راوی امروز، تقریباً تمامی پستانداران نر در چرخه فعالیت جنسی خود یک دوره «مقاوم» را تجربه میکنند. این اصطلاحا به زمانی پس از انزال گفته میشود که بدن نیاز دارد تا بتواند خود را بازیابی کند و بار دیگر فعالیت جنسی را از سر بگیرد.
اکنون اما دانشمندان در دانشگاه استنفورد ایالات متحده با دستکاری مغز موشهای نری که به تازگی انزال انجام داده بودند، آنها را وادار کردند تا بلافاصله مجدد جفتگیری جنسی با موشهای ماده را شروع کنند. این در حالی است که دوره تناوب عادی برای از سرگیری رابطه جنسی در موشها حدود ۴ تا ۵ روز است.
پروفسور نیرائو شاه، استاد زیستشناسی عصبی در دانشگاه استنفورد و نویسنده ارشد این مطالعه، در این باره گفت: «یک ثانیه یا کمتر طول کشید تا آنها فعالیت جنسی خود را از سر بگیرند. این یک کاهش بیش از ۴۰۰ هزار برابری را نشان میدهد.»
دانشمندان میگویند این کار از طریق تحریک نورونهای خاصی در بخش هیپوتالاموس مغز موشها امکانپذیر شده است. در واقع یافتههای این مطالعه نشان داد یک مدار عصبی خاص در مغز پستانداران نر مسئول تحریک جنسی و کنترل اعمال و لذت ناشی از آن است.
وقتی که موش نر یک موش غریبه ماده را میبیند، این مدار که محل کنترل میل جنسی است در مغزش فعال میشود. فعال شدن این مدار، مراکز پایین دستی مغز را فعال میکند که اقدامات معمول جفتگیری را انجام میدهند و لذت را القا میکنند.
دستکاری همین مدار مغزی اما میتواند منجر به از سرگیری جفتگیری، حتی بلافاصله پس از انزال، شود.
دانشمندان برای انجام پژوهش خود ابتدا از چندین فناوری پیشرفته برای نقشهبرداری دقیق از اتصالات عصبی تشکیلدهنده این مدار مغزی استفاده کردند. به گفته دانشمندان پس از این تغییر، سطح تحریک به حدی بالا بوده که موشها را حتی به جفتگیری با اجسام بیجان واداشته است.
به کمک یافتههای جدید پزشکان خواهند توانست مدارهای جنسی را در مغز مردان مبتلا به بیشفعالی جنسی از بین ببرند و یا در مقابل، میل جنسی را در مردانی که از کمبود آن رنج میبرند تقویت کنند.
دکتر شاه میگوید: «اگر این مراکز در انسانها وجود داشته باشد، و اکنون میدانیم برای یافتنشان به کجا نگاه کنیم، باید مولکولهای کوچکی طراحی کرد که بتوان از آنها برای تنظیم این مدارها استفاده کرد.»
او اضافه کرد: «معمولا چنین مدارهای مهمی در گونههای پستانداران مشابه هم هستند و به احتمال زیاد مجموعههای مشابهی از نورونها در هیپوتالاموس انسان وجود دارند که پاداش، رفتار و رضایت جنسی را تنظیم میکنند و احتمالاً کاملاً شبیه همانهایی هستند که ما در موشها مشاهده کردهایم.»
دانشمندان میگویند در تحقیقات بعدی قصد دارند مکانیزمهای مشابهی را در بدن موجودات ماده نیز شناسایی و فعال کنند.
نتایج تحقیق تازه در نشریه علمی «Cell» منتشر شده است.
دیدگاه ها :