اینجا جنگ جنگ میکروب‌ها و باکتری‌هاست. یعنی تا وقتی حالت عادی داشته باشند و وضعیت‌شان نرمال باشد، هیچ اتفاقی نمی‌افتد اما اگر میکروب‌ها باکتری‌های دیگر وظایف‌شان را به خوبی انجام ندهند.

به گزارش راوی امروز، این‌ها هم راهی میدان می‌شوند و بیماری شروع می‌شود. بحث درباره عفونت زنانه یا عفونت واژن است. عفونتی که به گفته پزشکان متخصص از هر چهار زن سه زن آن را تجربه می‌کنند.

عفونت واژن مدل‌های مختلف دارد که اگر زود درمان شود بدون هیچ دردسری فراموش می‌شود اما اگر دیر به فکر درمان بیفتید ممکن است بیشتر بماند و دوست نداشته باشد به این زودی بدنتان را ترک کند. البته عفونت واژینال به‌تنهایی بیماری خطرناکی نیست و با درمان سریع می‌توانید از شر آن خلاص شوید ولی اگر این بیماری باعث عفونت رحم هم بشود تازه وارد مسائل پیچیده‌تری می‌شوید. پس اگر می‌خواهید درباره عفونت واژن اطلاعات خوبی به دست بیاورید این مطلب کمک زیادی به شما می‌کند.

شایع‌ترین انواع عفونت واژن را بشناسید

چند نوع عفونت واژن داریم که شناخته‌شده‌ترین و البته رایج‌ترین آن‌ها به شرح زیر است:

عفونت قارچی

دلیل اصلی این عفونت قارچی به نام کاندیدا آلبیکانیس است.

واژینو باکتریال

وقتی سطح طبیعی باکتری‌های واژن تغییر می‌کند و رشد آن‌ها بیشتر می‌شود واژینو باکتریال رخ می‌دهد. متهم اصلی این عفونت هم مشخص است باکتری‌ها.

عفونت انگلی یا تریکومونیازیس

انگل‌ها همیشه اسم‌های عجیب‌وغریب دارند. این انگل که از راه تماس جنسی منتقل می‌شود دلیل اصلی این عفونت است.

عفونت واژن چیست؟

عفونت واژن یکی از شایع‌ترین بیماری‌های زنان است به‌طوری‌که پزشکان متخصص معتقدند از هر چهار زن سه زن به این بیماری مبتلا می‌شوند. عفونت واژن نوعی التهاب است که باعث خارش، سوزش، درد و ترشح‌های غیرمعمول در ناحیه تناسلی می‌شود. دلیل این عفونت هم معمولا تغییر تعادل طبیعی باکتری‌های واژن است.

عفونت واژن چه نشانه‌هایی دارد؟

عفونت واژن را با این علائم و نشانه‌ها می‌توان تشخیص داد:

تغییر رنگ و بوی ترشحات واژن

بیشتر شدن ترشحات واژن

خارش و التهاب واژن

احساس درد در طول رابطه زناشویی

احساس درد در زمان تخلیه ادرار

لکه بینی

گاهی ترشحات تغییر می‌کند که می‌تواند در تشخیص نوع عفونت کمک کند. مثل:

عفونت انگلی

نشانه‌های عفونت انگلی بیشتر در نوع ترشحات دیده می‌شود. اگر ترشحات واژن زرد پررنگ یا سبز شبیه به کف شود، نشان دهنده عفونت انگلی است.

واژینو باکتریال

ترشحات واژینو باکتریال بدبو و به رنگ سفید و خاکستری است. این ترشحات معمولا بوی ماهی می‌دهند.

عفونت قارچی

علامت اصلی عفونت قارچی خارش همراه با ترشح غلیظ و سفید رنگ است.

البته این نوع عفونت می‌تواند با قرمزی، خارش و التهاب واژن هم همراه باشد. درد و سوزش در واژن و ناحیه بیرونی واژن هم از نشانه‌های عفونت قارچی است. یکی دیگر از علائم عفونت قارچی درد شدید هنگام رابطه زناشویی است. سوزش در زمان ادرار هم از نشانه‌های عفونت قارچی است.

عفونت واژن به چه دلایلی اتفاق می‌افتد؟

دلیل و ریشه عفونت به نوع آن بستگی دارد:

واژینو باکتریال

مهم‌ترین دلیل عفونت واژن به علت تغییر تعداد باکتری‌ها، رشد و تکثیر بیش از حد آن‌هاست. باکتری لاکتو باسیلوس به‌طور طبیعی در واژن وجود دارد و به‌وسیله باکتری‌های بی‌هوازی دیگر افزایش پیدا می‌کند. اگر تعداد باکتری‌های بی‌هوازی زیاد شود و این تعادل به هم بخورد عفونت واژینوباکتریال رخ می‌دهد.

عفونت قارچی

این عفونت با رشد قارچ کاندیدا آلبیکانس ایجاد می‌شود. البته این قارچ فقط در این ناحیه رشد نمی‌کند، چون می‌توانید آن را در نواحی مرطوب بدن ببینید. مثلا در زیر بغل، دهان و ران‌ها هم این قارچ ممکن است دیده شود.

التهاب واژن غیرعفونی

بعضی از موادبهداشتی معطر، ژل‌های واژن، صابون‌های عطری و قرص‌های ضدبارداری می‌توانند باعث ناراحتی، التهاب و حتی عفونت واژن شوند.

عواملی که خطر ابتلا به عفونت واژن را افزایش می‌دهند؟

رابطه زناشویی بدون مراقبت

تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی، بارداری یا مصرف قرص‌های ضدبارداری

استفاده از داروهای استروئیدی و آنتی‌بیوتیک‌ها

دیابت کنترل نشده

استفاده موادبهداشتی معطر مثل اسپری و ژل‌های واژن

پوشیدن لباس‌های با الیاف نایلونی، چسبان و مرطوب

عفونت واژن چه عوارضی دارد؟

اگر باردار نباشید

زنانی که به واژینو باکتریال مبتلا هستند التهاب و خارش را تجربه می‌کنند و بیشتر در معرض ابتلا به دیگر بیماری‌های مقاربتی قرار می‌گیرند. اگر واژینو باکتریال درمان نشود باعث بیماری التهابی لگن می‌شود و حتی ممکن است به لوله‌های رحم آسیب بزند.

اگر باردار باشید

اگر زن بارداری دچار عفونت ناحیه تناسلی شود باید خیلی زود به فکر درمان بیفتد. چون عفونت‌های متعدد در دوران بارداری برای جنین در حال رشد خیلی خطرناک است.

چون عفونت ممکن است به مادر آسیب بزند و در نتیجه بدن مادر نتواند نوزاد را به‌خوبی تغذیه کند. یا این‌که مادر برای درمان عفونت مجبور به استفاده از داروهایی شود که برای جنین مضر است.

عفونت گاهی تغییراتی را ایجاد می‌کند که به‌طور مستقیم به جنین صدمه می‌زند و باعث به وجود آمدن ناهنجاری‌های مادرزادی می‌شود.

عفونت ممکن است باعث سقط جنین یا زایمان پیش از موعد شود.

عفونت قارچی تاثیری بر جنین ندارد ولی اگر هنگام زایمان عفونتی وجود داشته باشد و نوزاد هنگام خروج با آن تماس پیدا کند در این صورت ممکن است به یک نوع عفونت قارچی به نام برفک دهان مبتلا شود.

چگونه می‌توان از عفونت‌های واژن پیشگیری کرد؟

توصیه کارشناسان رعایت نکات بهداشتی است. یعنی تا جایی که می‌توانید باید حواس‌تان باشد اما با رعایت این نکات هم می‌توان خطر ابتلا به عفونت واژن را کم کرد:

بهتر است از استخرهای عمومی استفاده نکنید.

تا جایی که می‌شود از تامپون، صابون‌های عطری، دستمال‌های معطر، ژل واژینال استفاده نکنید.

قید نشستن‌های طولانی در وان و جکوزی را بزنید.

زمان خشک کردن ناحیه تناسلی دستمال توالت را از جلو به پشت بکشید تا باکتری‌های مقعد به جلو منتقل نشود.

از لباس‌های زیر نخی استفاده کنید. جوراب شلواری‌های نایلونی به‌راحتی رطوبت را نگه می‌دارند و باعث عفونت می‌شوند.

استفاده از کاندوم در رابطه زناشویی

ماست پروبیوتیک بخورید. مصرف ماست پروبیوتیک به دلیل داشتن باکتری‌های مفید می‌تواند به حفظ تعادل باکتریایی مناسب در روده و واژن کمک کند.

قید شست‌وشو با لیف و صابون را بزنید. بعضی از زنان فکر می‌کنند شستن بیش از حد با صابون می‌تواند جلوی عفونت را بگیرد اما کارشناسان معتقدند این کار کاملا اشتباه است و باعث به وجود آمدن زمینه‌های عفونت می‌شود. شست‌وشو بعد از ادرار و مدفوع با آب خالی برای رعایت بهداشت ناحیه تناسلی کافی است.

از کرم‌های تجاری استفاده نکنید. استفاده از کرم‌های ضدخارش و ضدقارچ‌های تجاری یکی از عوامل ایجاد التهاب و عفونت هستند. اگر مشکلی حس می‌کنید قبل از خود درمانی حتما به پزشک مراجعه کنید.

از استرس دور باشید. شاید باورتان نشود اما استرس هم می‌تواند باعث عفونت و بخصوص عفونت قارچی در زنان شود. استرس باعث افزایش سطح آدرنالین می‌شود و می‌تواند روی هورمون‌های جنسی تاثیر بگذارد و باعث تغییرات دوره قاعدگی شودو خطر ابتلا به عفونت قارچی را هم زیاد کند. به دلیل افزایش ترشح کورتیزول در مواجهه با استرس و کاهش مقاومت سیستم دفاعی بدن این خطر زیاد می‌شود.

عفونت واژن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک برای تشخیص عفونت واژن ممکن است از این چند طریق وارد شود:

کاملا مشخص است که پزشک برای بررسی نوع عفونت واژن نمونه‌ای از ترشحات را بررسی و در آزمایشگاه نمونه‌برداری می‌کند.

بررسی میزان ph. در این روش پزشک با استفاده از برچسب ph که به دیواره واژن می‌چسبد مقدار آن را می‌سنجد. اگر میزان ph بالا باشد یعنی عفونت واژینو باکتریال است.

آزمایش لگن. برای اطمینان بیشتر پزشک ممکن است از هیستروسکوپی کمک بگیرد تا دهانه رحم و داخل حفره رحم را هم بررسی کند که عفونت به آن‌جا سرایت نکرده باشد.

عفونت واژن چگونه درمان می‌شود؟

برای درمان عفونت اول از همه باید به علت عفونت توجه کرد.

واژینوز باکتریال: برای درمان این نوع عفونت باکتریایی قرص یا پماد تجویز می‌شود. قرص مترونیدازول و پماد کلیندامایسین از جمله این داروها هستند.

عفونت قارچی: این نوع عفونت معمولا با پماد یا شیاف درمان می‌شوند. داروهایی مثل میکونازول، کلوتریمازول، بوتوکونازول و تیوکونازول برای درمان این عفونت تجویز می‌شود. پماد و شیاف‌های کلوتریمازول معمولا بهترین دارو برای عفونت قارچی هستند.

وقتی عفونت واژن باعث عفونت رحم می‌شود

عفونت رحم هم مثل عفونت واژن خیلی رایج است و در اصل همان باکتری و میکروب‌هایی که باعث عفونت واژن می‌شوند به مرور زمان به رحم هم سرایت می‌کنند تا این اندام مهم زنانه هم درگیر عفونت شود. عفونت در رحم در صورت وارد شدن به خون ممکن است با عوارض خیلی خطرناکی همراه شود به همین دلیل خیلی زود باید درمان شود.

نشانه‌های عفونت رحم چیست؟

بعضی از زنان مبتلا به عفونت رحم هیچ نشانه خاصی حس نمی‌کنند اما ممکن است این علایم در بعضی از زنان مبتلا دیده شود:

احساس درد در قسمت فوقانی شکم

احساس درد در زیر شکم

تب

رابطه زناشویی دردناک

خونریزی نامنظم

افزایش ترشحات واژینال بد بو

احساس درد هنگام خروج ادرار

احساس خستگی

عفونت رحم می‌تواند با درد هم همراه باشد. اگر درد شدید و آزاردهنده لگن همراه با استفراغ و تب بالا داشتید حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید، چون ممکن است عفونت به خون یا دیگر بخش‌های بدن سرایت پیدا کرده باشد.

برای تشخیص عفونت رحم چه آزمایش‌هایی انجام می‌شود؟

پزشک متخصص برای تشخیص عفونت در رحم این آزمایش‌ها را انجام می‌دهد:

معاینه و بررسی دهانه رحم

آزمایش ادرار به دنبال نشانه‌هایی مثل خون، سرطان و دیگر بیماری‌ها

آزمایش لگن

اگر مشخص شود که لگن دچار عفونت شده است باید بقیه بخش‌های دستگاه تولید مثل مانند لوله‌های رحم هم ارزیابی شوند. این آزمایش‌ها به شرح زیر است:

سونوگرافی لگن

با عکسبرداری و به کمک اشعه میزان آسیب‌وارده به درون لگن را بررسی می‌کنند.

بیوپسی آندومتر

در این روش قسمت کوچکی از رحم را برای بررسی بیشتر نمونه‌برداری می‌کنند.

لاپاروسکوپی

در این شیوه با ایجاد برشی کوچک و ورود به داخل محفظه شکمی از درون رحم عکسبرداری می‌شود.

عفونت رحم چگونه درمان می‌شود؟

برای درمان عفونت رحم معمولا پزشکان از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند. اگر پزشک تشخیص ندهد که کدام نوع باکتری باعث عفونت شده است دو نوع آنتی‌‌بیوتیک تجویز می‌شود تا درمان عفونت‌ها به صورت کامل انجام شود. در شروع درمان ممکن است علائم از بین بروند اما این موضوع نباید باعث قطع مصرف داروها شود. اگر درمان کامل انجام نشود ممکن است عفونت دوباره و خیلی سریع به رحم برگردد.

روش‌هایی برای جلوگیری از عفونت رحم

به کمک موارد زیر می‌توان از عفونت رحم پیشگیری کرد:

درمان به موقع عفونت واژینال

استفاده از کاندوم در رابطه زناشویی

انجام آزمایش‌های لازم برای تشخیص به موقع بیماری‌های مقاربتی

پرهیز از موادبهداشتی معطر و دوش واژینال

منبع: رکنا

نسخه چاپی خبر