وقتی از کنار یکی از فروشگاههای زنجیرهای بلوار معلم یافتآباد رد میشدم و صف طولانی برای خرید روغننباتی توجهام را به خود جلب کرد، ناخودآگاه به یاد ایام دوران جنگ و صف اجناس کوپنی افتادم.
وقتی از کنار یکی از فروشگاههای زنجیرهای بلوار معلم یافتآباد رد میشدم و صف طولانی برای خرید روغننباتی توجهام را به خود جلب کرد، ناخودآگاه به یاد ایام دوران جنگ و صف اجناس کوپنی افتادم.
به گزارش راوی امروز، نخستین کوپنهای ارزاق و خواربار، زیر نظر ستاد بسیج اقتصادی وقت بین سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۸ چاپ و بین خانوادهها توزیع شده است. هر قطعه کوپن تحویل شده به مردم شامل ۵۰ قطعه قابل جدا شدن بود. البته آن زمان رنگ زمینه برای کوپنهای روستایی «آبی» و برای کوپنهای شهری «آبی و کرم روشن» در نظر گرفته شده بود و روی هربرگ کوپن تعداد هر خانوار چاپ شده بود.
آن زمان کوپنها برای دریافت حداقل ۱۰ قلم کالای اساسی شامل قند و شکر، روغننباتی، برنج، پودر شوینده، صابون، پنیر، کره، مرغ، تخممرغ و گوشت قرمز در نظر گرفته شده بود که پس از دوران جنگ و وارد شدن کشور به دوران سازندگی دچار تغییراتی شد.
تغییر و تحولات اقتصاد کوپنی در دهه ۸۰ وارد مرحله تازه و رفته رفته برخی از کالاها از چرخه توزیع کوپنی خارج و در بازار آزاد عرضه و برای نمونه کوپن پنیر از سال ۱۳۸۵ بهطور کامل حذف شد.
شهروندان به یاد دارند که آخرین کوپن اعلام شده از سوی وزارت بازرگانی اوایل سال ۱۳۸۹ است که مربوط به دریافت قند و شکر بوده و پس از این مرحله بود که با اجرایی شدن طرح پرداخت یارانه به شهروندان، دیگر دوران رونق کوپنهای خانوار به ایستگاه پایانی خود رسید.
اکنون نیز بعد از وقفهای طولانی مدت قرار است که کوپنهای الکترونیکی برای خانوارها در نظر گرفته شود که به نوعی خاطرات آن دوران را برای شهروندان تداعی میکند.
دیدگاه ها :