خانه » استان‌ها » گرفتن سهمیه المپیک سختی‌های خاص خودش را دارد
  • دوشنبه ۳ دی ۱۴۰۳ - 2024 23 December

استان‌ها // 24 دسامبر 2019  ,  13:26  // کد خبر : 47190
میرهاشم حسینی تکواندوکار تیم شهرداری_ورامین: گرفتن سهمیه المپیک سختی‌های خاص خودش را دارد

میرهاشم حسینی ملی پوش تکواندو کشورمان گفت: گرفتن سهمیه المپیک سختی‌های خاص خودش را دارد و من در یک سال گذشته برای رسیدن به سهمیه بازی‌های المپیک عذاب کشیدم. نه تنها من بلکه همه ملی‌پوشان از جمله آرمین هادی‌پور نیز این شرایط را داشتند؛ خدا را شاکرم نتیجه زحماتمان را گرفتیم.

به گزارش راوی امروز، میرهاشم حسینی ملی پوش ۶۸-کیلوگرم تکواندو در گرندپری مسکو مزد زحماتش را گرفت؛ هوگوپوش اهل میانه در حالی یک سهمیه ارزشمند را به دست آورد که در مسابقات مسکو با پای آسیب‌دیده با حریفانش مبارزه کرد.

چطور به سهمیه المپیک توکیو دست یافتید؟

در یک سال اخیر به مسابقات زیادی اعزام شدم و ۴۰ امتیاز در بازی‌های آسیایی گرفتم. پس از آن هم قرار بود من یکی از ملی‌پوشان اعزامی ایران به مسابقات جهانی باشم ولی متأسفانه ویزایم برای سفر به انگلیس صادر نشد. مسابقات جهانی ۱۲۰ امتیاز داشت و می‌توانست کمک زیادی برای رسیدن به سهمیه باشد. پس از این قضیه تصمیم گرفتم تکواندو را برای همیشه کنار بگذارم.

یعنی کارشکنی صورت گرفته شما را برای ادامه مسیر بی‌انگیزه کرده بود؟

خیلی تأثیر بدی روی من گذاشت. چهار، پنج ماه برای موفقیت در جهانی سخت تلاش کرده بودم. با برنامه‌ریزی که کشور انگلیس انجام داده بود ویزای من را صادر نکردند تا تکواندوکار مدنظرشان به مدال طلا برسد و با ۱۲۰ امتیازی که گرفت به رده دوم، سوم وزن من صعود کند. بعد از این اتفاق اساتید، کادرفنی و خانواده‌ام خیلی با من صحبت کردند تا دوباره روحیه‌ام را به دست بیاورم. به گرندپری ایتالیا رفتم و مدال طلا گرفتم، در مسابقات دانشجویان جهان هم قهرمان شدم و در گرندپری ژاپن نیز به مدال طلا رسیدم. در کل در این مدت توانستم ۱۲۰ امتیاز کسب کنم، یعنی امتیاز حضور در چهار تورنمنت با امتیاز مسابقات جهانی برابری می‌کرد. درست است به جهانی نرفتم، اما خدا کمکم کرد و توانستم سه مدال طلای متوالی را کسب کنم. در گرندپری مسکو هم با کسب دو پیروزی و گرفتن ۱۷. ۸ امتیاز به سهمیه المپیک ۲۰۲۰ دست یافتم.

چطور شد در گرندپری مسکو روند مدال‌آوری‌تان متوقف شد؟

هر ورزشکاری می‌تواند دو، سه ماه در اوج بماند و در کل سال نمی‌تواند آمادگی‌اش را در بالاترین سطح حفظ کند. در گرندپری مسکو ۱۶ نفر برتر هر وزن حضور دارند و من هم دو بازی خیلی خوب در این رقابت انجام دادم. به نظرم سطح این رقابت‌ها حتی از بازی‌های المپیک نیز بالاتر است. بعد از اینکه حریف بلژیکی‌ام را بردم، با دای هون لی تکواندوکار کره‌ای بازی کردم. حریف کره‌ای عنوان‌دار است و دو مدال المپیک و چهار مدال جهانی دارد. او حتی در فینال رقیب انگلیسی‌اش را با نتیجه ۴۵ – ۱۲ شکست داد. البته در دقایق پایانی نتیجه مساوی شد اما حریف کره‌ای ضربه سر زد و همان جا بازی تمام شد. متأسفانه نتوانستم به نتیجه دلخواهم برسد.

در دیدار رده‌بندی مقابل ژائو کم آوردید در صورتی که هشت امتیاز از او پیش بودید.

برای رسیدن به موفقیت به سیستم‌های الکترونیکی استاندارد نیاز داریم و با سیستم‌هایی که در لیگ وجود دارد نمی‌توانیم موفق شویم. در واقع سیستم‌هایی که در ایران استفاده می‌شود به درد تیم ملی و حضور در مسابقات برون مرزی نمی‌خورد و با استاندارد‌های جهانی فرق دارد. در بازی با ژائو نیز از همین مسئله ضربه خوردم؛ ما در تمرینات نقطه‌زنی نکرده بودیم. درست است من از حریف پیش بودم ولی از آنجا که ما با سیستم‌های جدید الکترونیکی تمرین نداشتیم از همانجا ضربه خوردم. البته رئیس فدراسیون قول‌هایی برای استفاده از سیستم‌های جدید داده است، گویا سیستم‌ها خریداری شده ولی به دلیل مسائل گمرکی هنوز وارد کشور نشده‌اند. تعداد سنسور‌ها افزایش پیدا کرده و حساسیت مسابقات نیز بالا رفته است. تکواندو روزبه‌روز در حال پیشرفت است و سیستم‌ها جدیدتر شده است. حتی لباس‌های جدید نیز برای رقابت‌ها در نظر گرفته شده است و ما برای اولین بار این لباس‌ها را در همان مسکو به تن کردیم. امیدواریم سیستم‌های جدید هرچه زودتر وارد کشور شوند و تمرینات با آن‌ها را شروع کنیم تا دیگر هیچ بهانه‌ای برای نتیجه نگرفتن در بازی‌های المپیک نداشته باشیم.

 لباس‌های طراحی شده جدید به نظر کمی عجیب می‌آیند، اینطور نیست؟

بله، طرح جدید مورد تأیید فدراسیون جهانی خیلی عجیب است و هر کس من را می‌دید می‌گفت این لباس‌ها خیلی زشت است. فدراسیون جهانی اهداف اقتصادی خود را دنبال و برای حفظ جذابیت بازی‌ها تغییراتی را ایجاد می‌کند. قرار است با همین لباس‌ها در توکیو مبارزه کنیم.

با گرفتن سهمیه المپیک و پس از پشت سرگذاشتن سختی‌های زیاد از نظر روحی در چه شرایطی قرار دارید؟

گرفتن سهمیه سختی‌های خاص خودش را دارد و من در یک سال گذشته برای رسیدن به سهمیه بازی‌های المپیک عذاب کشیدم. نه تنها من بلکه همه ملی‌پوشان از جمله آرمین هادی‌پور نیز این شرایط را داشتند. خدا را شاکرم نتیجه زحماتمان را گرفتیم. از طرفی حضور در المپیک و موفقیت در این بازی‌ها آرزوی هر ورزشکاری است. با تمام قوا و انگیزه‌ام به المپیک خواهم رفت و از حالا به مدال المپیک فکر می‌کنم و طلای توکیو را می‌خواهم. مردم ایران مدت‌هاست با فشار‌های اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند. امیدوارم با مدالی که می‌گیرم دل مردم را شاد کنم.

شکست مقابل حریفان کره‌ای نگران‌کننده نیست؟ تا قبل از بازی‌های المپیک برنامه‌ای برای برطرف کردن نقاط ضعف و مقابله با رقبای کره‌ای دارید؟

در گرندپری مسکو فقط ما نبودیم که به کره‌ای‌ها باختیم. در این رقابت کره‌ای‌ها در اوزان ۵۸، ۶۸ و ۸۰+ مدال طلا را به دست آوردند. به هر حال ما نیز در مبارزاتمان ایراداتی داشتیم ولی در کل در مبارزه با دای هون لی این من بودم که دست و پای حریف را بسته بودم و اجازه ضربه زدن به او را نمی‌دادم ولی روی یک اشتباه زمانی که می‌خواستم بچرخم و به او ضربه بزنم ورزشکار کره‌ای امتیاز گرفت. در واقع او تجربه‌اش بسیار بالا بود و همه می‌دانند چه مدال‌هایی گرفته است. هون لی باتجربه بود و یک ضربه زد و همان لحظه بازی تمام شد. نزدیک به ۱۰ سال است که هیچ ایرانی نتوانسته است این کره‌ای را شکست دهد. در بازی‌های المپیک هم هر کاری از دستمان برآید انجام می‌دهیم.

احتمال دارد دوباره در المپیک هم با همین حریف کره‌ای مبارزه کنید؟

این احتمال وجود دارد. کره فقط یکی از حریفان ماست. همه چیز به قرعه بازی‌ها بستگی دارد.

نگران تکرار اتفاقات و سناریوسازی‌های مسابقات جهانی در بازی‌های المپیک نیستید؟

شرایط بازی‌های المپیک کاملاً متفاوت است. در این مسیر یک ساله فقط به کسب سهمیه فکر می‌کردیم. حالا که سهمیه را گرفته‌ایم تمام تلاشمان این است که بهترین نتیجه رقم بخورد. قطعاً روی ایرادات و ضعف‌ها کار می‌شود.

در گرندپری مسکو با مصدومیت مبارزه کردید؟

عضله دوقلوی پایم آسیب دیده بود و دکترم احتمال پارگی عضله را می‌داد. با همان مصدومیت مبارزه کردم و به همین دلیل آسیب دیدگی‌ام تشدید شد و به سختی راه می‌روم و فعلاً نمی‌توانم تمرین کنم. طول درمانم مشخص نیست. تحت درمان هستم و در شهر خودم (میانه) فیزیوتراپی انجام می‌دهم. خیلی‌ها شرایط ما را نمی‌دانند و می‌گویند بهانه می‌آورد. امیدوارم زود خوب شوم.

پس از کسب سهمیه المپیک به عنوان یک المپین توجه لازم به شما شده و پاداش و حقوق مصوب پرداخت شده است؟

فعلاً که خبری نیست. در شهر خودمان یکی دو نفر از مسئولان میانه یک بار آمدند و دیگر خبری نیست. کسی از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک با من تماس نگرفته است. قطعاً انتظار هر ورزشکاری که سهمیه گرفته این است که از طرف مسئولان حمایت شود؛ چراکه تا شروع بازی‌ها هفت ماه شاید هم کمتر باقی مانده و این زمان واقعاً کم است. باور کنید برای حمایت از المپیکی‌ها همین الان هم دیر شده است. ما سهمیه را گرفتیم و منتظر حمایت هستیم. نه اینکه چند روز قبل از بازی‌ها یاد ما و حمایت کردن بیفتند. آن زمان دیگر حمایت به دردمان نمی‌خورد. امیدواریم همه این مسائل درست شود و در توکیو بدرخشیم.



دیدگاه ها :



 
 

آخرین اخبار