به گزارش راوی امروز،  کمتر کسی فکر آن را میکرد که این حرکت خودجوش  مردمی که ثمره و نتیجه آن، پانزده سال بعد، انقلاب اسلامی لقب گرفت، بتواند به عنوان رخداد بزرگ سیاسی، دنیا را تکان داده ونسخه  طاغوت دو هزار و پانصد ساله را در هم پیچیده و از ایران بیرون کند.

این قیام در پی دستگیری حضرت امام خمینی (ره) مرجع تقلید مردم در آن زمان  روی داد ودر بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک “یا مرگ، یا خمینی” نوای واحد مردم شد که خواستار آزادی این شخصیت بزرگ بودند.
“گرچه در تهران و قم، کاشان و مشهد شد قیام          پیشوا نوری جهید و خویش را خوشنام کرد”
محمدتقی علایی، شاعر و مبارز معاصر که جزپیشگامان این قیام در آن سال است با سرودن شعری که مصرعی از آن آمد، به خوبی نشان می دهد که شهرهای بزرگ کشور در آن روز شاهد برپایی تظاهرات بوده و در میان آن ها، شهری کوچک به نام پیشوا خودنمایی کرده و علیرغم اینکه وسایل ارتباط جمعی  به شکل امروزی نبوده و  در ایران رشدی نداشته اند اما بصیرت و آگاهی مردم،  شرایطی برابر و حتی فراتر ازبرخی شهرهای بزرگ فراهم  آورده  و پیشوا  را در تراز شهرهایی همچون تهران، قم، کاشان، مشهد و… قرار داده است.
ضرورت توجه به خاستگاه این قیام که دلهای مالامال از عشق مردم به مقام مرجعیت بود، شکی نیست، اما در منطقه ای که دشت ورامین نام دارد و شامل ورامین، پیشوا، قرچک، پاکدشت، گرمسار، ایوانکی، زواره و اردستان فعلی می شود، منبع و سرچشمه ای دارد که به گواه همگانی که در آن حضور داشتند و هنورز برخی از آنها زنده اند، بارگاه قدسی حضرت جعفربن موسی الکاظم علیه السلام در شهر پیشوا واقع در دشت ورامین، نقطه پیدایش  و نطفه این رخداد عظیم وتاریخ ساز  است و هرآنچه غیراز این بیان شود قطعا تحریف تاریخ است و این تحریف  و انحراف از واقعیت،  گناهی بزرگ و نابخشودنی است که دامن زنندگان به آن در پیشگاه خداوند متعال و آفرینندگان  وشهیدان قیام ۱۵ خرداد، سرافکنده و شرمسار خواهند بود و می بایست طلب استغفار نمایند.
تحریف کنندگان قیام ۱۵ خرداد ناخواسته در مسیر خلاف آرمانهای شهیدان و انقلاب اسلامی، گام بر می دارند و قطعا آب بر آسیاب دشمن ناپاک می ریزند که امیدواریم هرچه سریعتر به اشتباه خود پی برده  وبه مسیر انقلاب اسلامی و حرکت در جهت آرمانهای آن بازگردند.
دلیل منطقی و محکمه پسند این سخن که گفته می شود”صحن وسرای حضرت جعفر بن موسی الکاظم (ع) نقطه آغازین  حرکت مردم در روز ۱۵ خرداد در دشت ورامین است”، دو موضوع است،یکی اینکه بواسطه دوازدهم محرم و برگزاری مراسم سنتی بنی اسد در این روز و در جوار بارگاه امامزاده جعفر(ع) که اتفاقا آن روز، مقارن با ۱۵ خرداد بوده است، جمع پرشماری از مردم روستاها، قصبات و شهرهای اطراف و حتی بزرگانی از شهرهای بزرگ به پیشوا آمده بودند، کما اینکه این مراسم سنتی  در این سالها هم در حال انجام است و پیشوا همه ساله در ۱۲ محرم پذیرای عاشقان اباعبدالله (ع) است.
دوم اینکه، چون خردادماه، ایام درو و برداشت محصولات کشاورزی  منطقه و ارسال آنها به بازارها و میادین میوه و تره باراست و بسیاری از کامیونداران بومی منطقه که به بازار تره بار تهران عزیمت کرده بودند، از دیگر همکاران خود که از دیگر نقاط کشور به تهران آمده بودند، خبر دستگیری حضرت امام(ره) را دریافت کردند که در بازگشت به شهر خود، انتشار دهنده این خبر مهم بودند که برخی  از این افراد در دشت ورامین  و روستاهای آن ساکن بودند، دیگر عامل نشر خبر دستگیری امام راحل  در منطقه است که تنها اجتماع بزرگ آن روز دشت ورامین همانطور که قبلا گفته شد، حول مضجع امامزاده جعفر(ع) در شهر پیشوا بوده که مردم پس از نماز ظهر و عصر و برای آماده شدن و حرکت به سوی تهران، متفرق شده و به منازل خود عزیمت میکنندوبرخی ها که ساکن روستای محمدآباد عرب ها بودند برای آماده سازی  و عزیمت به تهران، به روستای خود میروند.
مردم پیشوا طبق قرار،  در عصر روز ۱۲ محرم برابر با ۱۵ خرداد پس از اجتماع در صحن مطهر حضرت جعفربن موسی الکاظم (ع) از طریق مسیر آن زمان(روستای قلعه سین) راه ورامین را پیش گرفته و در میدان رازی فعلی ورامین وارد این شهر شده و مورد استقبال مردم ورامین قرار میگیرند و باهم یکصدا وهمراه میشوند، اما مردم محمدآباد عرب ها که برای  آماده شدن به روستای خود رفته بودند، توسط کامیونی عازم تهران می شوند ودر مسیر با جمعیت معترض تظاهر کننده مواجه شده و با مردم پیشوا و ورامین، همگام و همراه شده وبه جمعیت می پیوندند.
قصد نگارنده اطاله کلام نبوده و برمبنای اختصار، و بازنشر واقعیت بر اساس گفته ها و نکات چاپ شده در کتب و مجلات تخصصی توسط شاهدان عینی و مطلعان، مطالبی را گوشزد کرده که امیدوار است مرضی رضای حق تعالی قرار گرفته باشد و ذکر این نکته ضروری به نظر می آید که از این حقیقت بزرگ تاریخی، فقط ۵۴ سال می گذرد و برخی از حاضران و شاهدان آن هنوز زنده اند، پس تحریف آن واقعه و ارائه تعریفی وارونه از آن، حکایت سر زیر برف بردن کبک است که امید است دامن زنندگان به تحریف تاریخ انقلاب اسلامی به خود آمده و راه درست را پیش گیرند.

*مهدی مقاری

نسخه چاپی خبر