به گزارش راوی امروز، سکونت گاه های غیر رسمی؛ به نظر می رسید برای تهیه گزارش مورد جالبی باشد، قبل از اینکه دست به اقدامی بزنم، سوالاتی در ذهنم تداعی شد، کنجکاو بودم چگونگی زندگی مردم در آن مناطق را کشف کرده و یا حتی برایم جالب بود، شکل و شمایل این منطقه ها با چه معیاری ترسیم شده است؟

به هر حال با اطلاعات قبلی که داشتم به شهرک فلسطین که در حصار امیر واقع شده است، رفتم. باورش کمی غیرممکن بود که مردمانی در آنجا روزگار سپری می کنند. دورنمایی که از فاصله چند صدمتری به این سکونت گاه غیر رسمی داشتم، بیابانی برهوت و بی آب و علف به چشم می خورد اما در گوشه ای از آن نیز ساختمان ها و خانه هایی نامنظم بنا شده بود.

وقتی که وارد آن مهلکه شدم مو به تنم سیخ شد، به طوری که می توانستم امواجی از جنس درد، فقر و اعتیاد را حس کنم. در آنجا مردم از برخی امکانات اولیه نظیر آب شیرین، گاز، تلفن و… محروم هستند.

قابل توجه است که سکونت گاه های غیر رسمی در سراسر کشور نتیجه فقر و نیز مولود نابرابری هاست. آنچه که در انتظار ساکنان این مناطق است، مسائلی چون فقر مالی، تحصیلات پایین، خرید و فروش مواد مخدر، اعتیاد، بیکاری، مشاغل غیر رسمی، هنجار شکنی و… خواهد بود. این مشکلات نسل به نسل منتقل و تشدید می شود.

افراد ساکن در این مناطق فکر می کنند از جامعه طرد شده اند و مورد بی مهری و بی عدالتی قرار گرفته اند و به همین جهت سعی دارند شوربختی ها و محرومیت های خود را به طریقی جبران کنند ولو ناخواسته و با قرار گرفتن در مسیرهای نادرست…

سرنگ معتادان در دستان کودکان!

در حال قدم زدن در شهرک فلسطین بودم که جوانی تقریباً ۳۵ساله توجه ام را نسبت به خود جلب کرد، به سراغ او رفتم و خواستم که از مشکلاتشان در این سکونت گاه غیر رسمی بگوید، او اظهار داشت: در این منطقه، ما از بیشتر امکانات اولیه محروم هستیم، به طوری که هیچ کدام از کوچه ها و خیابان ها آسفالت شده نیست، همچنین در روز چندین بار برق منازل مسکونی ما به دلیل وزش باد، قطع می شود.

این شهروند ادامه داد: به طور حتم می توان گفت که ساکنان شهرک فلسطین از قشر ضعیف جامعه هستند و به همین خاطر در اینجا سکونت یافته اند، همچنین با وجود اینکه عده زیادی در بین ما از مواد فروش ها و معتادان پراکنده هستند، اما از جاهای دیگر نیز به این منطقه می آیند و زمانی که هوا تاریک می شود در مقابل منازل مسکونی اهالی شهرک، آزادانه آتش روشن کرده و تجمع می کنند.

وی با بیان اینکه در شهرک فلسطین فضای بازی برای کودکان وجود ندارد، خاطرنشان کرد: بعضاً وقتی بچه های ما به بیرون از خانه می روند، در گوشه و کنار با سرنگ ها و ابزار مصرف مواد مخدر معتادان مواجه می شوند و متأسفانه دیده شده است که خیلی از بچه ها با این وسایل بازی می کنند!!!

ترک تحصیل در انتظار اهالی سکونت‌گاه های غیررسمی

در این میان دو نوجوان ۱۶ ساله در حال عبور از مقابل من بودند و با کنجکاوی اعمالم را نظاره می کردند، از آن ها نیز خواستم تا از دغدغه هایشان برایم بگویند، یکی از آن دو نفر که علی نام دارد، می گوید: در خانواده به دلیل مشکلات مالی که گریبان گیرمان شده است، مجبور شده ام ترک تحصیل کنم و در حال حاضر در کنار پدرم مشغول به کار هستم.

او اضافه کرد: ساکنان این منطقه از نعمت گاز محروم هستند و این مسئله در زمستان ها باعث آزار و اذیت ما می شود و با مشکلات زیادی از این دست مواجه هستیم.

سرگرم گفت و گو با علی بودم که یک خانم میانسالی که تصور می کرد ما از مسوولان شهرستان هستیم به جلوآمد و بدون مقدمه با دلی پر از درد شروع به حرف زدن کرد و گفت: اینجا تبدیل به پاتوق معتادان شده است، باور کنید اهالی شهرک فلسطین آسایش ندارند و بیشتر اوقات در حالت سوءظن و بی اعتمادی قرار دارند، چرا که معتادان دائماً به ماشین ها و خانه هایمان دستبرد می زنند.

*محسن عسکری/روزنامه نگار