بر اساس قانون کارگران نوجوان به دلیل سن پایین و عدم توانایی جسمی لازم نباید برخی از کار‌ها را انجام دهند و اگر کارفرمایان در این زمینه قانون را رعایت نکنند مجازات خواهند شد.

به گزارش راوی امروز، قانون کار برای جلوگیری از آسیب دیدن نوجوانانی که به سر کار می‌روند انجام دادن مشاغل سخت و زیان آور و کار‌هایی که سلامت جسمی و روحی آن‌ها را در معرض خطر قرار دهد ممنوع کرده است.

کار در معدن چه روی زمین و چه زیر زمین
کار در مخازن سر بسته
کار در کارگاه‌های دباغی
کار در جمع آوری و حمل زباله و دفن زباله
کار در سمپاشی باغ‌ها و مزارع
غواصی کردن
کار در ارتفاعات بلند در حدی که ۵ متر از زمین فاصله داشته باشند به همین دلیل آن‌ها نباید روی دکل‌ها و داربست‌ها بروند و کار کنند.

کار در محیط‌هایی که سر و صدا بیش‌تر از حد مجاز باشد.

کار در پست‌های انتقال برق با فشار بالا

برشکاری فلزارت و سنگ‌های ساختمانی

کار کردن در مراکز بهداشتی و درمانی مانند بیمارستان‌ها آزمایشگاه‌ها
کار در نانوایی
کار در غسالخانه‌ها
کار در کوره پز خانه‌ها
جوشکاری
کار در پالایشگاه‌ها
کار کردن با مواد قابل اشتعال و انفجار
قیرپاشی
ریخته گری فلزات
رانندگی با ماشین‌ها سنگین و ماشین‌های راهسازی و کشاورزی
کار‌های ساختمانی
حفر قنات و چاه
کار در دامداری‌ها و کشتارگاه‌ها
کار در جنگل‌ها

ماده ۷۹: به کار گماردن افراد کمتر از ۱۵ سال تمام ممنوع است.

ماده ۸۰: کارگری که سنش بین ۱۵ تا ۱۸ سال تمام باشد، کارگر نوجوان نامیده می‌شود و در بدو استخدام باید توسط سازمان تامین اجتماعی مورد آزمایش‌های پزشکی قرار گیرد.

ماده ۸۱: آزمایش‌های پزشکی کارگر نوجوان، حداقل سالی یک بار باید تجدید شود و مدارک مربوط در پرونده استخدامی وی ضبط شود. پزشک در باره تناسب نوع کار با توانایی کارگر نوجوان اظهارنظر می‌کند و چنانچه کار مربوط را نامناسب بداند کارفرما مکلف است در حدود امکانات خود شغل کارگر را تغییر دهد.

ماده ۸۲: ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات کار معمولی کارگران است. ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد.

ماده ۸۳: ارجاع هر نوع کار اضافی و انجام کار در شب و نیز کار‌های سخت، زیان آور، خطرناک و حمل بار با دست، بیش از حد مجاز و بدون استفاده از وسایل مکانیکی برای کارگر نوجوان ممنوع است.

کار اجباری با توجه به ماده ۶ این قانون به هر شکل ممنوع است و متخلف علاوه بر پرداخت اجرت‌المثل کار انجام یافته و جبران خسارت، با توجه به شرایط و امکانات خاطی و مراتب جرم به حبس از ۹۱ روز تا یک سال و یا جریمه نقدی معادل ۵۰ تا ۲۰۰ برابر حداقل مزد روزانه محکوم خواهد شد هر گاه چند نفر به اتفاق یا از طریق یک موسسه، شخصی را به کار اجباری بگمارند هر یک از متخلفان به مجازات‌های فوق محکوم و‌مشترکاً مسئول پرداخت اجرت‌المثل خواهند بود. مگر آن که مسبب اقوی از مباشر باشد، که در این صورت مسبب شخصاً مسئول است.

‌تبصره – چنانچه چند نفر به طور جمعی به کار اجبار گمارده شوند، متخلف یا متخلفین علاوه بر پرداخت اجرت‌المثل، با توجه به شرایط و‌امکانات خاطی و مراتب جرم به حداکثر مجازات مذکور در این ماده محکوم خواهند شد.

نسخه چاپی خبر