وقتی از مگاپروژه در دهه ۹۰ حرف زده می‌شودقطعا منظور بزرگراه صدر و تونل‌ها و کمی بزرگراه است و چندتای دیگر شبیه باغ کتاب که تماما در سالهای ۸۰-۹۰- ۹۱-۹۲ کلید خورد و بهره‌برداری شدند.

به گزارش راوی امروز، تهران مدنظر آقای نوروزی که مبدا آن ۸۴ به بعد است اساسا پیش از این آرزویش رسیدن به دوره کرباسچی بود.

‏اما در این سالها چه اتفاقی افتاد؟ چندتا اتفاق همزمان، وقایع ۸۸ رخ داد، شهرداری متحدان جدیدی یافت، تفاهمنامه‌های هزارمیلیاردی امضا شد و پولش هم از طریق فروش تراکم تامین شد.

‏قدرت گرفتن شریفی در شهرداری تقریبا مربوط به این دوره است اما وقتی می‌گوییم فروش تراکم در چه حدی حرف می‌زنیم. من فقط اعداد خام را می نویسم. فقط یادتان باشد مگا‌پروژه‌ها هم همین سالها اجرا شد.

‏سال ۹۰ این عدد شد ۱۸ میلیون متر و ۲۹ هزار مجوز ساخت، معادل ۱۱ تا شهرک اکباتان.
۹۱- ۱۷ میلیون ۵۰۰ متر و ۲۶ مجوز ساخت، ۱۱ شهرک اکباتان دیگر به شهر اضافه شد
۹۲ دوباره ۱۰ تا شهرک اکباتان دیگر به شهر تهران اضافه شد.

‏سال ۸۹ شهرداری ۸۹- ۱۲ میلیون متر تراکم فروخت و‌ بیش از ۱۸ هزار مجوز ساخت داد. چیزی معدل حدود ۷ تا از ساختمانهای شهرک اکباتان

‏بله در این سالها تهران صاحب پل طبقاتی صدر شد، بزرگراه‌دار شد و کلی مال ساخته شد که بعضا علیه همان بزرگراهها عمل کردند مثل مال کوروش و یا سفرهای مارکوپولووار به غرب برای الگوبرداری و ساخت باغ کتاب آغاز شد.

در یک کلام هزینه مگاپروژه‌ها فقط و فقط از جیب شهر و شهروندانش رفت آنهم به نفع فرادستان یا همان ۴ درصدی‌ها چون بیشترین ساخت‌وسازها در مناطق۱-۲-۳-۵ و ۶ بود.

‏سر آخر برای اینکه نشان بدهم این اعداد چقدر غیرعادی است باید بگویم تهران سال ۹۸ را با فروش ۶ میلیون متر تراکم به پایان برد چیزی برابر با فروش سالهای پایانی دهه ۷۰ و دوره شهرداری ملک‌مدنی. پس گاهی مگاپروژه می‌تواند نفروختن شهر هم باشد.

منبع: تدبیرپرس

نسخه چاپی خبر